Went (herb szlachecki)

Went (Wendt) – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Herb

Opis herbu

edytuj

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu czerwonym korona złota, z której wyrastają dwa skrzydła orle srebrne, między którymi gwiazda złota.

Klejnot ramię zbrojne, między skrzydłami orlimi jak w godle.

Labry czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

edytuj

Nadany 10 kwietnia 1590 Grzegorzowi Wendtowi, generalnemu prokuratorowi skarbu królewskiego w Prusach i jego bratu, Walentemu[2].

Herbowni

edytuj

Tadeusz Gajl wymienia dwa rody herbowne uprawnione do używania tego herbu:

Sienkiewicz, Went (Węda, Wenda, Wendt).

Bibliografia

edytuj
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 311. ISBN 83-7181-217-5.