Went (herb szlachecki)
Went (Wendt) – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu edytuj
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu czerwonym korona złota, z której wyrastają dwa skrzydła orle srebrne, między którymi gwiazda złota.
Klejnot ramię zbrojne, między skrzydłami orlimi jak w godle.
Labry czerwone, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki edytuj
Nadany 10 kwietnia 1590 Grzegorzowi Wendtowi, generalnemu prokuratorowi skarbu królewskiego w Prusach i jego bratu, Walentemu[2].
Herbowni edytuj
Tadeusz Gajl wymienia dwa rody herbowne uprawnione do używania tego herbu:
Sienkiewicz, Went (Węda, Wenda, Wendt).
Bibliografia edytuj
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne edytuj
- Herb Went z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Przypisy edytuj
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 311. ISBN 83-7181-217-5.