Weta
Weta – w szerokim znaczeniu – zbiorcza nazwa nadawana ponad 70 gatunkom dużych owadów prostoskrzydłych (szarańczaków) z rodzin Anostostomatidae i Rhaphidophoridae. W węższym znaczeniu jest to rodzaj Weta opisany przez Choparda w 1923. W języku polskim pod tą nazwą opisywane są gatunki z rodzaju Deinacrida[1].
Owady określane nazwą weta są gatunkami reliktowymi (przetrwały w niezmienionej formie od niemal 200 milionów lat) i endemicznymi, występującymi jedynie na Nowej Zelandii. Nazwa pochodzi od maoryskich słów „wētā punga“, oznaczających „bóstwo brzydoty“.
Wymiary edytuj
Wety są dużymi owadami – największe gatunki, należące do rodzaju Deinacrida, osiągają długość 10 cm (wliczając czułki i odnóża, może ona przekraczać 30 cm) i ważą nawet 70 gramów.
Etologia edytuj
Wety zajmują w swoich ekosystemach pozycję zbliżoną do myszy i szczurów, które nie występowały na Nowej Zelandii do momentu pojawienia się tam człowieka. Górskie wety (Hemideina maori) są w stanie przeżyć w temperaturze -10 °C – gdy zamrożeniu uległo ponad 75% płynów w ciele owada, ponieważ ich hemolimfa zawiera specjalne białka, zapobiegające tworzeniu się kryształków lodu w komórkach owadów.
Przypisy edytuj
- ↑ Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.
Bibliografia edytuj
- P. M Johns. The Gondwanaland weta: family Anostostomatidae (formerly in Stenopelmatidae, Heinicidae or Mimnermidae): nomenclatural problems, world checklist, new genera and species. „Journal of Orthoptera Research”. 6, s. 125-138, 1997. (ang.).
