Wicko Wielkie
Wicko Wielkie – jezioro[1] oddzielone od Zalewu Szczecińskiego, mieliznami i cieśninami delty wstecznej Świny[2]. Jezioro jest dawną zatoką północnej części Zalewu Szczecińskiego.
![]() Mapa wyspy Wolin z zaznaczonym Wickiem Wielkim | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowości nadbrzeżne | |
Region | |
Wyspy |
Wyspy Trzcinice, Świńskie Kępy, Chełminka |
Morfometria | |
Powierzchnia |
12 km² |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • maksymalna |
|
Hydrologia | |
Rzeki wypływające |
Wielka Struga, Stara Głębia, Byczy Rów, Kacza, Wicka Strużka |
Położenie na mapie Świnoujścia ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego ![]() | |
![]() |
Administracyjnie większa część zachodnia należy do miasta na prawach powiatu Świnoujście, a wschodnia do powiatu kamieńskiego (gminy Międzyzdroje).
Jezioro o powierzchni 12 km², z czego około 95% znajduje się w obszarze Wolińskiego Parku Narodowego, od południowego wschodu zamknięte Pagórkami Lubińsko-Wapnickimi.
Na wschodnim brzegu jeziora znajdują się 2 porty morskie: Lubin i Wapnica. W pobliżu północnej części jeziora leży przystań żeglarska Łunowo (przystań śródlądowa).
Na północnym brzegu, w rejonie przystani żeglarskiej prowadzi znakowany turystyczny E9 Szlak Nadmorski im. dr. Czesława Piskorskiego (Świnoujście→ Międzyzdroje).
0,2 km na wschód od przystani pomnik przyrody około 500-letni Dąb Wikingów, o obwodzie 650 cm[3].
Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Grosser Vietziger See. W 1949 r. wprowadzono urzędowo rozporządzeniem polską nazwę Wicko Wielkie[4].
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 2: Wody stojące. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ 2.11.2 Część wodna. W: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania gminy Międzyzdroje. Międzyzdroje: Międzyzdroje, 2003-09-08.
- ↑ Wyspa Wolin, mapa turystyczna w skali 1:45 000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2007. ISBN 83-60044-96-4.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 6)