Wielka korona cesarska Rosji

Wielka Korona Cesarska Rosji, Wielka Korona Imperialna Rosji, Korona cesarska Katarzyny II – najważniejsze insygnium koronacyjne dynastii Romanowów.

Historia

Wielka Korona cesarska Rosji została wykonana przez petersburskich jubilerów, Jeremiasza Pauzié, Iwana Liebmanna i Iwana Jewstifiejewa, na moskiewską koronację Katarzyny II. Zastąpiła ona poprzednie korony rosyjskie, z których korzystały cesarzowe: Katarzyna I, Anna, Elżbieta i imperator Piotr II. Od 1762 do końca XIX wieku była używana podczas uroczystości intronizacyjnych kolejnych carów, a także podczas najważniejszych uroczystości państwowych w Cesarstwie Rosyjskim. Obecnie przechowywana w Diamentowym Funduszu na Kremlu w Moskwie.

Opis

Korona ma formę mitry złożonej ze stylizowanych gałązek i liści laurowych układających się na kształt dwóch srebrnych półkul. Pomiędzy półsferami koronę zamyka kabłąk ułożony w kształcie gałązek i liści dębowych. W obręczy korony u podstawy kabłąka umieszczony jest 56-karatowy brylant, który caryca Elżbieta Piotrowna otrzymała w 1754 roku w prezencie od cechu kupców w podzięce za przywileje podatkowe.

Całość wieńczy krzyżyk brylantowy osadzony na wielkim spinelu o masie 398,72 karatów. Kamień pochodzi z Chin. Został przywieziony do Rosji w 1678 roku przez poselstwo Mikołaja Milescu jako dar cesarza Kangxi.

Insygnium jest zdobione łącznie przez 4936 brylantów o łącznej masie 2858 karatów oraz 75 pereł ułożonych w dwa rzędy dekoracyjne półsfer korony.

Władcy Rosji koronowani Wielką Koroną Cesarską Rosji

Car Paweł I Romanow w stroju koronacyjnym

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Die russische Kaiserkrone (de). rodaun.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-04)].
The Russian Crown Jewels (en)