Wieprzoryjki

Wieprzoryjki
	Choeronycterini
	Solmsen, 1998
	; Przedstawiciel plemienia – wieprzoryjek meksykański (Choeronycteris mexicana)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nietoperze
Podrząd	mroczkokształtne
Nadrodzina	Noctilionoidea
Rodzina	liścionosowate
Podrodzina	jęzorniki
Plemię	wieprzoryjki
	Typ nomenklatoryczny
	Choeronycteris Tschudi, 1844
Synonimy
	Choeronycterini: R.J. Baker, Hoofer, Porter & Van Den Bussche, 2003; Choeronycterina: R.J. Baker, Hoofer, Porter & Van Den Bussche, 2003; Anourina R.J. Baker, Hoofer, Porter & Van Den Bussche, 2003; Anourina: R.J. Baker, Solari, Cirranello & Simmons, 2016;
	Choeronycterini: R.J. Baker, Hoofer, Porter & Van Den Bussche, 2003; Choeronycterina: R.J. Baker, Hoofer, Porter & Van Den Bussche, 2003; Anourina R.J. Baker, Hoofer, Porter & Van Den Bussche, 2003; Anourina: R.J. Baker, Solari, Cirranello & Simmons, 2016;
Rodzaje
	8 rodzajów – zobacz opis w tekście
	8 rodzajów – zobacz opis w tekście

Wieprzoryjki^[5] (Choeronycterini) – plemię ssaków z podrodziny jęzorników (Glossophaginae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).

Występowanie

Plemię obejmuje gatunki występujące w krainie neotropikalnej^[6].

Do plemienia należą następujące rodzaje^[7]^[6]^[5]:

Anoura J.E. Gray, 1838 – brakogonek
Hylonycteris O. Thomas, 1903 – nietopernik – jedynym przedstawicielem jest Hylonycteris underwoodi O. Thomas, 1903 – nietopernik stokowy
Choeroniscus O. Thomas, 1928 – długoryjek
Choeronycteris Tschudi, 1844 – wieprzoryjek – jedynym przedstawicielem jest Choeronycteris mexicana Tschudi, 1844 – wieprzoryjek meksykański
Dryadonycteris Nogueira, I.P. Lima, Peracchi & Simmons, 2012 – driadek – jedynym przedstawicielem jest Dryadonycteris capixaba Nogueira, I.P. Lima, Peracchi & Simmons, 2012 – driadek leśny
Musonycteris Schaldach & McLaughlin, 1960 – bananówek – jedynym przedstawicielem jest Musonycteris harrisoni Schaldach & McLaughlin, 1960 – bananówek meksykański
Lichonycteris O. Thomas, 1895 – jęzornicznik
Scleronycteris O. Thomas, 1912 – językowiec – jedynym przedstawicielem jest Scleronycteris ega O. Thomas, 1912 – językowiec amazoński

↑ E.-H. Solmsen. New World nectar-feeding bats: biology, morphology and craniometric approach to systematics. „Bonner Zoologische Monographien”. 44, s. 97, 1998. (ang.).
↑ Baker i in. 2003 ↓, s. 23.
↑ ^a ^b Baker i in. 2003 ↓, s. 24.
↑ R.J. Baker, S. Solari, A. Cirranello & N.B. Simmons. Higher Level Classification of Phyllostomid Bats with a Summary of DNA Synapomorphies. „Acta Chiropterologica”. 18 (1), s. 27, 2016. DOI: 10.3161/15081109ACC2016.18.1.001. (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 102-103. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 170–172. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-12]. (ang.).

R.J. Baker, S.R. Hoofer, C.A. Porter & R. Van Den Bussche. Diversification among New World leaf-nosed bats: an evolutionary hypothesis and classification inferred from digenomic congruence of DNA sequence. „Occasional Papers / Museum of Texas Tech University”. 230, s. 1–32, 2003. (ang.).