Wierzchnie
Wierzchnie (biał. Верхняе, Wierchniaje; ros. Верхнее, Wierchnieje) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, 12 km na północny zachód od Głębokiego. Wchodzi w skład sielsowietu Udział.
.jpg) Cerkiew Przemienienia Pańskiego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 2156 |
| Kod pocztowy |
211828 |
| Tablice rejestracyjne |
2 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 55°09′45″N 27°29′47″E/55,162500 27,496389
| |
Prywatne miasto szlacheckie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie oszmiańskim województwa wileńskiego[1].
Siedziba parafii prawosławnej pw. Przemienienia Pańskiego[2].
Geografia
edytujPrzez miejscowość przepływa rzeka Marchwa. Najbliższa stacja kolejowa Konstantynów Dwór znajduje się 3 km na południe od wsi.
Historia
edytujW 1590 roku dobra Wierzchnie należały do Gabriela Wojny, później Biegańskich. W 1750 roku właścicielem był Hilary Chomiński, później Horodeńscy. W 1870 roku wieś leżała w wołoście Wierzchnie, w powiecie dziśnieńskim guberni wileńskiej. Właścicielem majątku Wierzchnie byli Śnitkowie.
W okresie międzywojennym leżała w granicach II Rzeczypospolitej w powiecie dziśnieńskim, w województwie wileńskim. W latach 1919–1929 wieś była siedzibą gminy. Od 11 kwietnia 1929 roku leżała w gminie wiejskiej Głębokie.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 191 osób, 38 było wyznania rzymskokatolickiego, 145 prawosławnego, 1 staroobrzędowego a 7 mojżeszowego. Jednocześnie 183 mieszkańców zadeklarowali polską, 6 białoruską a 2 żydowską przynależność narodową. Było tu 28 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 36 domach zamieszkiwało 200 osób[4].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Konstantynowie i miejscowej prawosławnej. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; mieścił się tu urząd pocztowy obsługujący znaczną część gminy[5].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się pod okupacją sowiecką, w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.
We wsi znajduje się cmentarz podlegający pod parafię w Konstantynowie[6].
Zabytki
edytujWe wsi znajduje się drewniana cerkiew prawosławna pw. Przemienienia Pańskiego z 1886 roku. Została wpisana do Państwowego spisu zabytków historycznych i kulturowych Republiki Białorusi. Świątynia służy miejscowej parafii[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 82.
- ↑ a b Глубокское благочиние. eparhia992.by. [dostęp 2021-03-20]. (ros.).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 76.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 16.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1831.
- ↑ Канстанцінава - Парафія Святога Язафата Кунцэвіча | Віцебская дыяцэзія рыма-каталіцкага касцёла ў Беларусі [online], catholicvitebsk.by [dostęp 2017-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-07] (ros.).
Bibliografia
edytuj- Państwowe Centrum kartograficzno-geodezyjnych materiałów i danych Republiki Białorusi
- Strona radzima.net
- Wierzchnie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 407.