Wiesiołowski Hrabia

Wiesiołowski Hrabia – polski herb hrabiowski, odmiana herbu Ogończyk, nadany w Galicji.

Wiesiołowski Hrabia

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym pół pierścienia z zaćwieczoną rogaciną, srebrne. Na tarczy korona hrabiowska, z której klejnot herbowy: dwa ramiona gołe, naturalne, wzniesione ku górze. Labry: czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany wraz z tytułem hrabiego (hoch- und wohlgeboren, graf von) 1 grudnia 1780 (dyplom z 12 czerwca 1782) w Galicji Andrzejowi Wiesiołowskiemu. Podstawą nadania był patent szlachecki z 1775 roku, wywód szlachectwa przed komisją magnatów, pełniona funkcja radcy trybunalnego galicyjskiego, sprawowane urzędy powiatowe, oraz pomoc przy rewindykacji Galicji.

Herbowni

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

• graf von Wiesiołowski.

Bibliografia

• Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 384-385. ISBN 978-83-7181-597-3.

Linki zewnętrzne

• Herb Wiesiołowski Hrabia z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla