Wikipedia:WikiStachanowiec

Wikistachanowiec dokładający kolejną cegiełkę do sumy ludzkiej wiedzy
Aleksiej Stachanow – pierwowzór Wikistachanowca

WikiStachanowiec (zob. przodownik pracy) – typ wikipedysty, który głównie skoncentrowany jest na tworzeniu nowych haseł i tworzy ich o wiele więcej niż przeciętny wikipedysta. Dzięki wikistachanowcom w czasie akcji specjalnych, takich jak Dzień Nowego Artykułu realizuje się nawet ponad 200% dziennej normy (która waha się między 250 a 300 haseł dziennie). Nierzadko nawet 50% codziennego wkładu to wynik pracy kilkunastu takich osób.

Czasami tworzenie nowych haseł to prawie jedyna czynność jaką wykonują wikistachanowcy. Zdarza się, że przez to nie uczestniczą w debacie nad kształtem artykułów i przez to zdarza się, że nie odpowiadają one bieżącym standardom. Przy rutynowym działaniu zdarza się też, że mniejszą wagę przykładają do jakości i w tworzonych przez nich artykułach znajdują się błędy merytoryczne lub literówki. Ta rutyna niekiedy także powoduje znużenie i w konsekwencji odejście z projektu po napisaniu założonej przez wikistachanowca normy, nierzadko wcześniej z powodu przemęczenia.

Rodzaje wikistachanowców:

  • tytani pracy, czyli wikistachanowcy właściwi – przykładają dużą uwagę do jakości, a mimo to często widać ich na stronach zliczarki na pierwszych miejscach. Przykładają dużą wagę do standardów, w szczególności do tego, by ich artykuły posiadały odpowiednie źródła;
  • stuboroby – osoby tworzące masowo bardzo krótkie artykuły, zalążkowe, niekiedy na granicy artykułu, który należałoby ze względu na znikomą treść usunąć;
  • czywieszowcy – osoby starające się nie tylko tworzyć standardowe hasła, ale zamieszczające w nich ciekawe informacje, dzięki czemu ich hasła często lądują w „czywieszu”;
  • okazjonalni – włączający się z okazji różnych akcji, nierzadko bijący rekordy tworzenia haseł w ciągu danego dnia, niekiedy przygotowujący przed akcjami hasła w brudnopisie, aby dany rekord osiągnąć;
  • seryjni – tworzący całe serie haseł z danej dziedziny; często kierują się prostym schematem, w którym zmieniają szereg danych – czego rezultatem są krótkie stuby z rozbudowanymi tabelami i infoboksami.