Wiktor Bater
Wiktor Bater (ur. 24 września 1966 w Warszawie, zm. 7 kwietnia 2020 tamże[1][2]) – polski dziennikarz, korespondent polskich mediów w Rosji, ekspert i komentator spraw wschodnich.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 kwietnia 2020 |
| Zawód, zajęcie |
Życiorys edytuj
Pracę jako dziennikarz zaczął w 1992[3]. Był korespondentem w Moskwie, w latach 1994–1999 Informacyjnej Agencji Radiowej, a w latach 1999–2007 stacji TVN. Został niegroźnie postrzelony w trakcie relacji telewizyjnej z ataku na szkołę w Biesłanie dla TVN24. Po tym zdarzeniu polskie media błędnie podały informację o jego śmierci[4].
Od listopada 2007 do stycznia 2009[5] był korespondentem Telewizji Polskiej w Rosji. Następnie od września 2009 do października 2011 był korespondentem Wydarzeń i Polsat News w Moskwie[6]. Będąc reporterem Polsat News, jako pierwszy podał informację o katastrofie prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem[7]. W 2010 otrzymał nagrodę Grand Press w kategorii News za relację wydarzeń związanych z katastrofą w Smoleńsku[8].
Od września 2012 był stałym korespondentem tygodnika Wprost[9]. Został redaktorem naczelnym kanału Pomorska.TV[10].
Jako korespondent z Rosji współpracował z Radiem Zet. Od kwietnia 2015 do czerwca 2019 był szefem newsroomu w Superstacji[11], od lipca do września 2016 prowadził tam Rozmowę dnia. Był też gospodarzem programu Dookoła Świata. Od 2019 pracował w Halo.Radio[12]. Zbierał pieniądze na wyjazd do Rożawy, by relacjonować turecką inwazję na Syrię. Przez jego zły stan zdrowia wyjazd nie doszedł do skutku[13]. Zawiesił współpracę z radiem ze względu na problemy osobiste[14].
Autor książki Nikt nie spodziewa się rzezi (Notatki korespondenta wojennego) z 2008[15], w której opisał życie w oblężonym Sarajewie, Bagdad pod amerykańską okupacją oraz atak terrorystyczny w Biesłanie.
1 kwietnia 2020 miał wrócić na antenę Halo.Radio jako prowadzący audycję poranną, jednak nie przyszedł do pracy[14]. Ostatni raz był w radiu 24 lutego jako gość w audycji Wojciecha Krzyżaniaka. 7 kwietnia został znaleziony martwy w swoim mieszkaniu na warszawskim Grochowie przez znajomą[1][2]. Policja wykluczyła udział osób trzecich[14]. Na kilka miesięcy przed śmiercią trafił do Kliniki Psychiatrii i Stresu Bojowego MON w Warszawie, gdzie leczył się po doświadczeniach z wojen w Osetii, Jugosławii i Afganistanie[16]. Został pochowany 20 kwietnia na cmentarzu parafialnym w Izabelinie[17][18].
Życie prywatne edytuj
Był żonaty z pochodzącą z Abchazji księżniczką Shazi[19], z którą miał syna Leona[15].
Przypisy edytuj
- ↑ a b IW: Wiktor Bater nie żyje. Wstrząsające szczegóły. Kto znalazł ciało?. se.pl, 2020-04-08. [dostęp 2020-04-08].
- ↑ a b Marta Woźniak, DG: Znajoma Wiktora Batera odkryła jego ciało. Znany dziennikarz znaleziony martwy w mieszkaniu. se.pl, 2020-04-09. [dostęp 2020-04-09].
- ↑ Zmarł Wiktor Bater – dziennikarz wielu polskich mediów w Rosji. polskieradio24.pl, 2020-04-08. [dostęp 2020-04-09].
- ↑ Wojciech Andrzejewski: Wiktor Bater: Jestem dziennikarzem, który wykonuje swoją pracę tak samo, jak lekarz. [dostęp 2008-08-13].
- ↑ Anna Monkos: Wiktor Bater stracił pracę w TVP. 2009-01-27. [dostęp 2009-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-30)].
- ↑ Wiktor Bater w Polsacie. [dostęp 2009-09-17].
- ↑ polsatnews.pl: Nie żyje Wiktor Bater. Dziennikarz miał 53 lata. [dostęp 2020-04-09].
- ↑ Wiktor Bater nie żyje. Reporter miał 53 lata [online], gazeta.pl, 7 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-07].
- ↑ Łukasz Szewczyk: Szymon Hołownia i Wiktor Bater w tygodniku Wprost. media2.pl. [dostęp 2013-02-11].
- ↑ Zespół [online], Pomorska.tv [dostęp 2014-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24].
- ↑ Patryk Pallus: Wiktor Bater szefem newsroomu Superstacji. „Świetny dziennikarz”. wirtualnemedia.pl. [dostęp 2015-03-29].
- ↑ Nikola Bochyńska: Kuba Wątły uruchamia internetowe Halo.Radio. Potrzebuje miesięcznie 100 tys. zł, ma już jedną trzecią. wirtualnemedia.pl. [dostęp 2020-04-07].
- ↑ Nikola Bochyńska: Wyjazd Wiktora Batera do syryjskiej Rożawy nie odbędzie się. Halo.Radio chce ruszyć z reporterami w Polskę. wirtualnemedia.pl, 2019-12-04. [dostęp 2020-04-09].
- ↑ a b c Marta Woźniak: Nie mógł znaleźć pracy. Żył, gdy robił to, co kochał. Przyjaciele o Wiktorze Baterze. se.pl, 2020-04-08. [dostęp 2020-04-09].
- ↑ a b Nikt nie spodziewa się rzezi. Notatki korespondenta wojennego Wiktor Bater, znak.com.pl, ISBN 978-83-240-0949-7 [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Sebastian Łupak: Dlaczego reporter Wiktor Bater nie żyje? „Wciąż widział martwe dzieci w Biesłanie”. wp.pl, 2020-04-08. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)].
- ↑ Pogrzeb Wiktora Batera. Podano datę i miejsce [online], Polsat News, 18 kwietnia 2020 [dostęp 2022-03-23] (pol.).
- ↑ Basia Żelazko, Pogrzeb Wiktora Batera. Został pochowany w Izabelinie [online], teleshow.wp.pl, 21 kwietnia 2020 [dostęp 2022-03-23] (pol.).
- ↑ Kulisy miłości Wiktora Batera i abchaskiej księżniczki. fakt.pl, 2020-04-08. [dostęp 2020-04-09].