Wiktor Batycki

oficer dyplomowany Wojska Polskiego

Wiktor Batycki (ur. 11 listopada 1883, zm. 1951 w Wielkiej Brytanii[1][2]) – podpułkownik dyplomowany saperów Wojska Polskiego.

Wiktor Batycki
podpułkownik dyplomowany saperów podpułkownik dyplomowany saperów
Data urodzenia

11 listopada 1883

Data i miejsce śmierci

1951
Wielka Brytania

Przebieg służby
Lata służby

1917–1939

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

2 Pułk Wojsk Kolejowych
5 Pułk Saperów
PKU Kraków Miasto

Stanowiska

dowódca pułku wojsk kolejowych
dowódca pułku saperów
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
Kampania wrześniowa

Życiorys

edytuj

Wiktor Batycki był oficerem Armii Imperium Rosyjskiego, a następnie I Korpusu Polskiego w Rosji. 7 listopada 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika i przydzielony do Lotnictwa Wojskowego w Warszawie[3]. Walczył na wojnie z bolszewikami.

1 czerwca 1921 pełnił służbę w Oddziale IV Naczelnego Dowództwa, pozostając oficerem nadetatowym 2 pułku wojsk kolejowych w Jabłonnie[4]. W 1923 pełnił służbę w Oddziale IV Sztabu Generalnego na stanowisku wojskowego komisarza kolejowego, w dalszym ciągu pozostając w ewidencji 2 pułku kolejowego[5]. W okresie od 2 listopada 1923 do 15 października 1924 był słuchaczem III Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie[6]. Z dniem 15 października 1924, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu na stanowisko szefa Oddziału Ogólnego Sztabu[7]. W 1928 styczniu został przeniesiony z DOK VIII do 5 pułku saperów w Krakowie na stanowisko dowódcy pułku[8][9]. Z dniem 4 grudnia 1928 został przeniesiony z korpusu oficerów saperów kolejowych do korpusu oficerów inżynierii i saperów[10]. W marcu 1929 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto na stanowisko komendanta[11]. W sierpniu 1931 został zwolniony z zajmowanego stanowiska służbowego[12]. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III z przydziałem mobilizacyjnym do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[13]. Zmarł w 1951[1]. Był mężem Janiny Anders siostry generała Władysława Andersa[14].

Awanse

edytuj
  • porucznik – ze starszeństwem z 13 grudnia 1917[15]
  • kapitan – 9 września 1920 zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920, w „Korpusie Wojsk Kolejowych, w grupie byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej”[16]
  • podpułkownik – 3 maja 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 9. lokatą w korpusie oficerów kolejowych, od 4 grudnia 1928 podpułkownik ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 24,5 lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[17][18]

Przypisy

edytuj
  1. a b "http://www.pilsudski.org.uk/pl/archiwum-151.php"
  2. "Saperzy w Służbie Polsce" A. J. Szugajew str. 623
  3. Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 5 z 18 stycznia 1919 r., poz. 220.
  4. Spis oficerów 1921 ↓, s. 371.
  5. Rocznik oficerski 1923, s. 11, 984.
  6. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 1 listopada 1922 r., Nr 42, s. 820.
  7. Rocznik oficerski 1924, s. 58, 899.
  8. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 20 stycznia 1928 r., Nr 2, s. 6.
  9. Rocznik oficerski 1928 r., s. 573.
  10. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr 3 z 29 stycznia 1929 r., s. 10.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 91.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 227.
  13. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 349, 852.
  14. Strona Główna Bialskiego Stowarzyszenia Historycznego tnb.pl [online], www.bsh.dbv.pl [dostęp 2017-11-15].
  15. Dziennik Rozkazów Wojskowych nr 5 z 18 stycznia 1919 r., poz. 205.
  16. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 22 września 1920 r., Nr 36, s. 395.
  17. Rocznik oficerski 1923, s. 993.
  18. Rocznik Oficerski 1924 r., s. 905.

Bibliografia

edytuj