Wojska inżynieryjne
Ten artykuł od 2021-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Wojska inżynieryjne (saperzy, wojska saperskie) – rodzaj wojsk przeznaczonych do inżynieryjnego zabezpieczenia działań wszystkich rodzajów sił zbrojnych i rodzajów wojsk. Wojska inżynieryjne wykonują najbardziej złożone prace wymagającego specjalistycznego przygotowania i zastosowania różnorodnego sprzętu inżynieryjnego.
Wojska inżynieryjne w PolsceEdytuj
W zależności od przeznaczenia dzielą się na pododdziały, oddziały i związki taktyczne: saperskie, pontonowe, desantowo-przeprawowe, inżynieryjno-drogowe, wojska kolejowe, maszyn inżynieryjnych i in. W zależności od podporządkowania rozróżnia się pododdziały (oddziały) organiczne wchodzące w skład oddziałów i związków taktycznych wojsk lądowych (sił lądowych), armijne, frontowe, marynarki wojennej, lotnictwa (wcześniej również: wojsk obrony powietrznej kraju, wojsk lotniczych).
Dzień Sapera jest obchodzony w Polsce 16 kwietnia w rocznicę forsowania Odry i Nysy Łużyckiej.
Wojska inżynieryjne w II RPEdytuj
W Armii Polskiej w okresie międzywojennym zorganizowano dziesięć pułków saperów (po trzy bataliony w każdym, po jednym batalionie przydzielonym do pułku piechoty), dwa bataliony specjalne (mostowy i maszynowy – później przemianowany na elektrotechniczny) oraz trzy pułki saperów kolejowych (trzeci rozwiązano jednak w 1924 r.). W latach 1927-1928 na bazie pozostałych dwóch pułków saperów kolejowych sformowano 1 Dywizjon Pociągów Pancernych i 2 Dywizjon Pociągów Pancernych. W maju 1929 roku następuje radykalna reorganizacja wojsk inżynieryjnych, osłabiająca ich pozycję i znaczenie. Rozwiązano dwa pułki, a pozostałe przemianowano na bataliony; obydwa pułki saperów kolejowych przemianowano na bataliony mostów kolejowych. Zredukowano liczbę samodzielnych batalionów saperskich do 13 (średnio liczył on 40 oficerów i około 700 podoficerów i szeregowców). Jesienią 1934 r. nastąpiły dalsze zmiany w organizacji saperów.
Współczesne jednostki inżynieryjne w PolsceEdytuj
Zarząd Inżynierii Wojskowej Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych
Pułki
- 2 Inowrocławski Pułk Komunikacyjny im. gen. Jakuba Jasińskiego w Inowrocławiu;
- 5 Pułk Inżynieryjny im. gen. Ignacego Prądzyńskiego w Szczecinie-Podjuchach;
- 1 Brzeski Pułk Saperów w Brzegu;
- 2 Mazowiecki Pułk Saperów w Kazuniu Nowym.
Bataliony saperów
- 5 Kresowy Batalion Saperów w Krośnie Odrzańskim;
- 8 Batalion Saperów Marynarki Wojennej w Dziwnowie;
- 2 Stargardzki Batalion Saperów w Stargardzie;
- 15 Mazurski Batalion Saperów w Orzyszu;
- 16 Batalion Saperów w Nisku;
- 43 Batalion Saperów Marynarki Wojennej w Rozewie
Bataliony inżynieryjne
Bataliony drogowo-mostowe
- 1 Dębliński Batalion Drogowo-Mostowy im. Romualda Traugutta w Dęblinie
- 3 Włocławski Batalion Drogowo-Mostowy (w składzie 2 Mazowieckiego Pułku Saperów)
WyposażenieEdytuj
- Gąsienicowe transportery pływające PTS (ok. 50 szt.)
- Czołgi mostowe BLG-67 (?)[1]
- Mosty czołgowe Biber (4 szt.)[2]
- Transportery rozpoznania inżynieryjnego TRI (77 szt.)[3]
- Maszyny Inżynieryjno-Drogowe MID (9 szt.)[4]
- Parki pontonowe PP-64 Wstęga (ok. 60 szt.)[5]
- Samobieżne układacze min SUM (3 szt.)
- łodzie saperskie (380szt.)
Symbolika wojsk inżynieryjnych w PolsceEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Dwóch oferentów w postępowaniu na mosty składane - Defence24, www.defence24.pl [dostęp 2021-04-17] .
- ↑ W cieniu Leopardów 2 - Magnum-x, www.magnum-x.pl [dostęp 2021-04-17] .
- ↑ Drugi do kompletu - Transporter Wsparcia Inżynieryjnego - DziennikZbrojny.pl, web.archive.org, 20 stycznia 2015 [dostęp 2021-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-20] .
- ↑ Odmłodzony MID, www.altair.com.pl [dostęp 2021-04-17] (ang.).
- ↑ Sześciu chętnych na mosty dla Wojska Polskiego, web.archive.org, 5 stycznia 2018 [dostęp 2021-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-05] .
BibliografiaEdytuj
- Zdzisław Józef Cutter, Saperzy II Rzeczypospolitej, Agencja Reklamowo-Usługowa „PAT”, 2005
- Karol Dideńko, Wojska Inżynieryjno-Saperskie LWP [i.e. Ludowego Wojska Polskiego] 1943-1945, Wyd. Min. Obrony Narodowej, 1978
- Stanisław Koziej: Teoria sztuki wojennej. Warszawa: „Bellona”, 2011. ISBN 978-83-11-12122-5.
- Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 483. ISBN 83-11-06229-3.
- Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 680.
- Józef Urbanowicz [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971, s. 520.