Wiktor Eichler
Wiktor Norbert Eichler (ur. 21 maja 1892 w Radomiu[1], zm. 20 marca 1973 w Warszawie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
| |
 podpułkownik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 maja 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 marca 1973 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
32 Pułk Piechoty |
| Stanowiska |
dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys
edytujUrodził się 21 maja 1892 roku w Radomiu[2], w rodzinie Juliana i Władysławy z Szymańskich[3][1]. Ukończył gimnazjum XI w Moskwie. Od 1911 roku działał w polskich organizacjach wojskowych, od 1916 roku w Brygadzie, następnie Dywizji Strzelców Polskich[4][5]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii rosyjskiej i byłego I Korpusu Polskiego w Rosji. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 26 pułku piechoty[4]. Dowodząc II batalionem wyróżnił się męstwem 21 marca 1920 roku w obronie Zwiahla[6][4]. 19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[7].
W czerwcu 1921 roku nadal służył 26 pp[8]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 416. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był w dalszym ciągu 26 pp we Lwowie[9]. 10 lipca tego roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu[10], a z dniem 10 sierpnia został przeniesiony do 60 pułku piechoty w Ostrowie Wielkopolskim na stanowisko dowódcy batalionu[11]. W następnym roku był w tym pułku komendantem kadry batalionu zapasowego, stacjonującej w Pleszewie[12]. W 1924 roku był dowódcą II batalionu 60 pp[13]. W lutym 1925 roku został przydzielony do batalionu manewrowego w Rembertowie na stanowisko kwatermistrza[14]. W sierpniu 1926 roku został przeniesiony do 26 pp we Lwowie na stanowisko kwatermistrza[15]. W październiku tego roku został przesunięty na stanowisko dowódcy II batalionu[16]. W listopadzie 1927 roku został przeniesiony do 9 pułku piechoty Legionów w Zamościu na stanowisko dowódcy II batalionu[17]. 26 stycznia 1928 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 18. lokatą w korpusie oficerów piechoty[18]. W kwietniu tego roku został przeniesiony do 45 pułku piechoty w Równem na stanowisko dowódcy III batalionu[19][20], a w listopadzie przesunięty na stanowisko kwatermistrza[21]. W kwietniu 1929 roku został zatwierdzony na stanowisku zastępcy dowódcy tego pułku[22][23][4]. W kwietniu 1934 roku został przeniesiony do 32 pułku piechoty w Modlinie na stanowisko dowódcy pułku[24]. W 1938 roku został przydzielony do Komendy Rejonu Uzupełnień Kalisz na stanowisko komendanta rejonu uzupełnień[25]. W sierpniu 1939 roku został dowódcą Dąbrowskiej Półbrygady Obrony Narodowej w Maczkach[26].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dowodził rezerwowym 204 pułkiem piechoty[27][28][29]. 21 września, po rozwiązaniu pułku[30], dostał się do niemieckiej niewoli. Do końca wojny przebywał w Oflagu II C Woldenberg[31]. Zmarł 20 marca 1973 roku w Warszawie[32]. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera 28CII-2-4)[33].
Podpułkownik Eichler od 1 września 1921 roku był żonaty z Natalią z Marczyków[1] (1900–1983), z którą miał syna Włodzimierza ps. „Dąb” (ur. 1923), powstańca warszawskiego, żołnierza Zgrupowania Bartkiewicz i 36 pułku piechoty Legii Akademickiej AK[34].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 4709[35][3]
- Krzyż Niepodległości (17 września 1932)[36]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[37]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1936)[38][39]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[1]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[1]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 165. [dostęp 2021-07-16].
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-12-23].
- ↑ a b Kolekcja VM ↓, s. 1.
- ↑ a b c d Kolekcja VM ↓, s. 4.
- ↑ Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Stanisław Łoza (red.). Warszawa: 1939, s. 70. [dostęp 2021-07-16].
- ↑ Abramowicz i Kreis 1929 ↓, s. 14–15.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 781.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 98, 611.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 34.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 547.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 2 września 1922 roku, s. 656.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 296, 403.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 268, 347.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 8 lutego 1925 roku, s. 63.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 9 sierpnia 1926 roku, s. 247.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 44 z 14 października 1926 roku, s. 362.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 297.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 19.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 136.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 61, 167.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 373.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 118.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 21, 575.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 153.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 11, 848.
- ↑ Pindel 1979 ↓, s. 57–58.
- ↑ Pindel 1979 ↓, s. 236, 245.
- ↑ Steblik 1989 ↓, s. 126, 695.
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 102, 106, 160.
- ↑ Steblik 1989 ↓, s. 647, 649.
- ↑ Straty ↓.
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 321.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online] [dostęp 2019-11-14] (pol.).
- ↑ Powstańcze biogramy ↓.
- ↑ Abramowicz i Kreis 1929 ↓, s. 28.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 6 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 11.
Bibliografia
edytuj- Eichler Wiktor Norbert. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.48-3885 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-10-01].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Stanisław Abramowicz, Józef Kreis: Zarys historji wojennej 26-go Pułku Piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
- Kazimierz Pindel: Obrona Narodowa 1937–1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06301-X.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Władysław Steblik: Armia „Kraków” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07434-8.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2019-07-12].
- Włodzimierz Eichler. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2019-07-12].