Wiktoria Jarosz
Wiktoria Jarosz (ur. 11 czerwca 1896, zm. 10 stycznia 1985) – rolniczka, działaczka ludowa; pseudonim konspiracyjny Ciotka.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujPochodziła z rodziny chłopskiej. Była córką Józefa Kozdry i Katarzyny z domu Łyko, mieszkańców Zarzecza[1].
Uczęszczała do szkoły powszechnej w rodzinnej wsi do 1908. W 1923 zaangażowała się w działalność polityczną w PSL „Wyzwolenie”. Pod koniec lat 20. XX w. włączyła się w funkcjonowanie miejscowego koła Związku Młodzieży Wiejskiej. Po zjednoczeniu ruchu ludowego przystąpiła w 1931 do SL. Za działalność antysanacyjną była więziona w 1933 i 1936[2].
W czasie wojny działała od 1941 w Batalionach Chłopskich, a od 1943 w Gwardii Ludowej.
W 1944 aktywnie uczestniczyła w tworzeniu władzy ludowej w powiecie niżańskim[3]. W tym samym roku była delegatką w 200-osobowym gronie z rzeszowskiego na zjazd organizacyjny SL w Lublinie[4]. W grudniu 1946 wzięła udział w „Krajowej Konferencji Wiciarzy“, w której uczestniczyli działacze prokomunistycznego Stronnictwa Ludowego i PSL „Nowe Wyzwolenie”[5].
Po wojnie była członkiem Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie. Wchodziła też w skład Rady Naczelnej, a następnie Naczelnego Komitetu Wykonawczego SL. Od 1949 w ZSL[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Wyszukiwarka danych z bazy - Baza indeksów Lubelszczyzny [online], regestry.lubgens.eu [dostęp 2023-04-16].
- ↑ a b Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego. Makieta, Warszawa 1989, s. 159.
- ↑ S. Młynarski, Jak powstawała władza ludowa w powiecie niżańskim, [w:] Ruch ludowy na Rzeszowszczyźnie, red. S. Jarecka-Kimlowska, Lublin 1967, s. 336.
- ↑ S. Dobosz, Przemiany polityczno-społeczne w Małopolsce Środkowej w latach 1944-1950, Rzeszów 1990, s. 100.
- ↑ R. Turkowski, Sprawa tzw. Komitetu Demokratyzacji „Wici” (1946-1947), „Rocznik Historyczny Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego”, nr 13, 1999, s. 32.
Bibliografia
edytuj- Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego. Makieta, Warszawa 1989, s. 159.