Wikipedia

Wilhelm Tippe

oficer Wojska Polskiego

Wilhelm Kazimierz Tippe[a] (ur. 12 września 1891 w Tarnowie[2], zm. wiosną 1940 w Charkowie) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, doktor praw, ofiara zbrodni katyńskiej.

Wilhelm Kazimierz Tippe
Ilustracja
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

12 września 1891
Tarnów, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

1940
Charków, USRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier,
Wojsko Polskie

Jednostki

8 Pułk Piechoty Legionów
Korpus Kadetów Nr 3

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-ukraińska,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej
Państwowa Odznaka Sportowa
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Syn Adolfa i Marii z Nowaków[2]. Absolwent szkoły powszechnej i uczeń c. k. III Gimnazjum w Krakowie (do klasy VI w roku szkolnym 1907/1908). Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończył w stopniu doktora praw. Jednocześnie pracował w krakowskim magistracie. Powołany do armii austriackiej, służył w piechocie. Ukończył szkołę oficerską, mianowany chorążym w 1915, a w 1916 podporucznikiem. Od marca 1918 w niewoli rosyjskiej.

Od 11 listopada 1918 w Wojsku Polskim. Dostał przydział do Legii Oficerskiej, walczył o Przemyśl. Po rozwiązaniu Legii, przeniesiony do 8 pułku piechoty Legionów. Porucznikiem mianowany w 1919. Walczył w wojnie polsko-ukraińskiej, a następnie wojnie polsko-bolszewickiej jako adiutant V Brygady Piechoty Legionów.

W okresie międzywojennym do 1931 służył nadal w 8 pułku piechoty Legionów. Dowodził kompanią i szkołą podoficerską. Na stopień kapitana awansował w 1924. W marcu 1931 został przeniesiony do Korpusu Kadetów nr 3 w Rawiczu[3][4] na stanowisko dowódcy kompanii, a później kwatermistrza[2]. Na stopień majora awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 20. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5].

W czasie kampanii wrześniowej. po agresji ZSRR na Polskę wzięty do niewoli sowieckiej i przewieziony do obozu w Starobielsku. Zamordowany wiosną 1940 przez NKWD w Charkowie. Figuruje na liście straceń, poz. 3359. Pochowany potajemnie w zbiorowej mogile w Piatichatkach. Obecnie spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło awansował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[6]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Awanse edytuj

Ordery i odznaczenia edytuj

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ W marcu 1932 ogłoszono sprostowanie imienia i daty urodzenia kpt. Kazimierza Tippego z „Kazimierz ur. 12 listopada 1891” na „Wilhelm Kazimierz ur. 12 września 1891”[1].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 266.
  2. ↑ a b c d e Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 560.
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 103.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 50, 810.
  5. ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 380.
  6. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  7. ↑ Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 301.
  8. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 50.
  9. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  10. ↑ Na podstawie fotografii [1].
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 241.

Bibliografia edytuj

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
  • Kazimierz Banaszek, Krystyna Wanda Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
  • Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wilhelm_Tippe&oldid=72242468”