Wilk algonkiński

podgatunek ssaka drapieżnego

Wilk algonkiński[2], wilk wschodni (Canis lycaon) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae), średniej wielkości, smukły, o długich nogach i szerokich uszach, barwa sierści najczęściej blado-szara czasami z domieszką czerwonawą oraz z ciemnym nalotem na grzbiecie. Dawniej najszerzej rozpowszechniony podgatunek w tej części świata, obecnie coraz rzadszy. Pierwszy opisany z wilków na terenie Ameryki Północnej. Zamieszkuje południowo-wschodnie tereny Kanady i północno-wschodnie USA (oprócz Minnesoty). Ostatnio[kiedy?] poprzez podobną nazwę często mylony z podgatunkiem wilka czerwonego, czerwonym wilkiem wschodniokanadyjskim – (Canis rufus lycaon)[potrzebny przypis].

Wilk algonkiński
Canis lycaon[1]
Schreber, 1775
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

psowate

Rodzaj

wilk

Podgatunek

wilk algonkiński

Zasięg występowania
Mapa występowania
Zasięg podgatunków wilka.

     wilk wschodni

Przypisy

edytuj
  1. Canis lycaon, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 148. ISBN 978-83-88147-15-9.