Wilk algonkiński
podgatunek ssaka drapieżnego
Wilk algonkiński[2], wilk wschodni (Canis lycaon) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae), średniej wielkości, smukły, o długich nogach i szerokich uszach, barwa sierści najczęściej blado-szara czasami z domieszką czerwonawą oraz z ciemnym nalotem na grzbiecie. Dawniej najszerzej rozpowszechniony podgatunek w tej części świata, obecnie coraz rzadszy. Pierwszy opisany z wilków na terenie Ameryki Północnej. Zamieszkuje południowo-wschodnie tereny Kanady i północno-wschodnie USA (oprócz Minnesoty). Ostatnio[kiedy?] poprzez podobną nazwę często mylony z podgatunkiem wilka czerwonego, czerwonym wilkiem wschodniokanadyjskim – (Canis rufus lycaon)[potrzebny przypis].
Canis lycaon[1] | |
Schreber, 1775 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Podgatunek |
wilk algonkiński |
Zasięg występowania | |
Zasięg podgatunków wilka. wilk wschodni |
Przypisy
edytuj- ↑ Canis lycaon, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 148. ISBN 978-83-88147-15-9.