Wilkowiec (Wzgórza Włodzickie)
Wilkowiec (532 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Środkowych w paśmie Wzgórz Włodzickich.
 Widok na wzniesienie od strony zachodniej ze wschodniego zbocza Kościelca. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
532[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°32′02,97″N 16°32′28,06″E/50,534158 16,541128
| |
Wzniesienie położone jest w północno-środkowej części Wzgórz Włodzickich, 1,6 km na południowy zachód od centrum Słupca[1].
Rozległe wypiętrzone wzniesienie, w postaci małego grzbietu z wyraźną linią grzbietową o dość stromych zboczach[1]. Zbocza: północne, zachodnie i południowo-zachodnie opadają stromo do doliny potoku Dzik. Wzniesienie wyrasta między Chmielnikiem i Wesołą po południowej stronie a Górą Wszystkich Świętych i Kościelcem po północno-zachodniej stronie, we wschodniej najniższej części Wzgórz Włodzickich ciągnących się w kierunku południowo-wschodnim[1]. Wznosi się w niewielkiej odległości od wzniesienia Wesoła, położonego po południowo-zachodniej stronie, od którego oddzielone jest niewielkim obniżeniem. Wzniesienie od północnego zachodu, południowego zachodu i zachodu od Góry Wszystkich Świętych wyraźnie wydziela dolina potoku Dzik[1].
Wzniesienie zbudowane z utworów czerwonego spągowca, głównie piaskowców ciosowych i zlepieńców, w których ciągną się karbońskie piaskowce i zlepieńce[1]. Zbocza wzniesienia pokrywa niewielka warstwa młodszych osadów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich[1]. Wierzchołek i znaczną część zboczy wzniesienia, porastają lasy świerkowe i mieszane z przewagą buka[1]. Dolne partie zboczy zajmują nieużytki, łąki i pastwiska, na których rosnące ciągi drzew i kępy krzaków wyznaczają dawne miedze i polne drogi. U podnóża północno-wschodniego i zachodniego zbocza położona jest miejscowość Słupiec. Od południowego wsachodu pod szczyt wzniesienia podchodzą rozproszone zabudowania Zagórza. Południowo-zachodnim podnóżem równolegle do potoku Dzik prowadzi droga Słupiec - Ścinawka Śr.. Położenie wzniesienia, kształt i wyraźna rozciągnięta część szczytowa z niewyraźnie podkreślonym wierzchołkiem, czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.
W przeszłości wzniesienie nosiło nazwę: Wilczy Kopel, Wolfskuppe, Wilczy Kopiec[1].
Szczyt zaliczany do Odznaki „Korona Nowej Rudy”, inne to:
- Góra Wszystkich Świętych 648 m n.p.m.
- Góra św. Anny 647 m n.p.m.
- Krępiec 645 m n.p.m.
- Sokoli Garb 615 m n.p.m.
- Bogusza 539 m n.p.m.
- Ruda Góra 516 m n.p.m.[2]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 431-432. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Regulamin Odznaki Regionalnej „Korona Nowej Rudy”. [dostęp 2024-01-27]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
- Tadeusz Bieda: Wśród malowniczych wzgórz nad Włodzicą: zarys dziejów miejscowości gminy Nowa Ruda. Nowa Ruda: Wydawnictwo "Maria", 2007. ISBN 978-83-60478-20-2.
- Mapa: Sudety Środkowe. Skala 1:40 000. Praca zbiorowa. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9.