Witalij Michajłowicz Szabanow (ros. Вита́лий Миха́йлович Шаба́нов, ur. 1 stycznia 1923 we wsi Łobaczi w guberni kostromskiej, zm. 30 lipca 1995 w Moskwie) – radziecki wojskowy i polityk, generał armii, Bohater Pracy Socjalistycznej (1981).

Witalij Szabanow
Вита́лий Миха́йлович Шаба́нов
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1923
Łobaczi, gubernia kostromska

Data i miejsce śmierci

30 lipca 1995
Moskwa

Zastępca ministra przemysłu radiowego ZSRR
Okres

od 1974
do 1978

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Zastępca ministra obrony ZSRR
Okres

od 1978
do 1990

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” II klasy (ZSRR) Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR)

Życiorys

edytuj

W 1940 skończył szkołę średnią, potem studiował w Leningradzkim Instytucie Inżynierów Cywilnej Floty Powietrznej. Od marca 1941 w Armii Czerwonej, 1945 ukończył Leningradzką Akademię Wojskowo-Powietrzną Armii Czerwonej, od października 1943 do stycznia 1944 mechanik i technik pułku lotniczego w składzie 1 Frontu Ukraińskiego. W latach 1945–1949 technik, starszy inżynier i pomocnik kierowniczego inżyniera w Państwowym Instytucie Naukowo-Badawczym Sił Wojskowo-Powietrznych, później w Specjalnym Biurze nr 1 Ministerstwa Uzbrojenia ZSRR, brał udział w pracach nad systemami radiowymi i radarowymi oraz naprowadzania pocisków rakietowych, od 1947 w WKP(b). Od 1951 w Trzecim Głównym Zarządzie przy Radzie Ministrów ZSRR, od 1955 w Ministerstwie Ogólnej Budowy Maszyn, w marcu 1959 przydzielony do Państwowego Komitetu ZSRR ds. Radioelektroniki, został zastępcą głównego konstruktora Specjalnego Biura Konstruktorskiego nr 1, brał udział w pracach nad systemami rakietowymi i innymi systemami uzbrojenia Sił Zbrojnych ZSRR. W latach 1974–1978 zastępca ministra przemysłu radiowego ZSRR, 1978-1980 zastępca ministra obrony ZSRR, od grudnia 1980 do 1990 zastępca ministra obrony ZSRR ds. uzbrojenia, od listopada 1990 do stycznia 1992 wojskowy inspektor-doradca Grupy Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR, następnie zwolniony ze służby. Od 1978 generał pułkownik inżynier, od 2 listopada 1981 generał armii. Od 1981 zastępca członka, a 1983-1990 członek KC KPZR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 11 kadencji, deputowany ludowy ZSRR. Został pochowany na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie[1].

Odznaczenia i nagrody

edytuj

i inne.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj