Witold Chodakiewicz
Witold Janusz Chodakiewicz (ur. 21 września 1937 w Wilnie) – polski urzędnik, działacz opozycji demokratycznej w PRL.
| Data i miejsce urodzenia |
21 września 1937 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
inżynier, urzędnik |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
Podsekretarz Stan w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej (1990–1993, 1998–2001) |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Absolwent Wydziału Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej (1960). W latach 1953–1968 członek Zrzeszenia Studentów Polskich. Uczestnik Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (Wielka Brytania 1985, RFN 1986). W latach 1960–1962 stażysta w Hydrobudowie w Gdańsku; 1963–1971 kierownik pracowni w Zakładzie Badań i Doświadczeń Budownictwa Wodnego w Warszawie, stypendysta International Association for the Exchange of Students for Technical Experience w Holandii (1963), specjalista w ZBiD Budownictwa Kolejowego w Warszawie (1971–1977), kierownik Centralnego Laboratorium Budownictwa Kolejowego Przedsiębiorstwa Robót Kolejowych 7 w Warszawie (1977–1982)[1].
Na przełomie lat 70./80. w PRL był działaczem opozycji demokratycznej. W latach 1977–1980 współpracownik KSS KOR. Członek NSZZ Solidarność. Po wprowadzeniu stanu wojennego z 13 grudnia 1981 był internowany w Białołęce[2], zwolniony 12 czerwca 1982. We wrześniu 1982 zwolniony z pracy. Od 1982 do 1990 adiunkt w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów w Warszawie[1].
Dwukrotnie pełnił stanowisko Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej: od 13 sierpnia 1990 do 18 listopada 1993 oraz w rządzie Jerzego Buzka od 12 stycznia 1998 do 26 października 2001[3]. W 2002 zasiadł w Radzie Nadzorczej Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego i Miejskiego w Warszawie sp. z o.o., a od 2003 do 2005 był członkiem rady nadzorczej Metra Warszawskiego sp. z o.o.[4][5][6]. Na początku 2004 został mianowany przez prezydenta Warszawy Lecha Kaczyńskiego pełnomocnikiem ds. budowy Mostu Północnego w Warszawie[7].
W 1999 otrzymał odznakę Zasłużony Działacz Kultury[1]. 21 września 2006 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w kraju[8], a 26 lutego 2019 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności za zasługi w działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[9].
Jego kuzynem jest Chris Cieszewski, a synem Marek Jan Chodakiewicz[10][11].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Witold Janusz Chodakiewicz – Encyklopedia Solidarności [online], www.encysol.pl [dostęp 2020-03-20].
- ↑ Adam Grzesiak: Droga do Białołęki. polskieradio.pl, 2011-12-12. [dostęp 2016-08-22].
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 13, poz. 206
- ↑ Witold Janusz Chodakiewicz. krs-online.com.pl. [dostęp 2016-08-22].
- ↑ Witold Janusz Chodakiewicz. imsig.pl. [dostęp 2016-08-22].
- ↑ Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego i Miejskiego. zntkim.pl. [dostęp 2016-08-22].
- ↑ Witold Chodakiewicz pełnomocnikiem miasta ds. mostu Północnego. warszawa.wyborcza.pl, 2004-01-23. [dostęp 2016-08-22].
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 84, poz. 848
- ↑ M.P. z 2019 r. poz. 330
- ↑ Prof. Chodakiewicz w „Tygodniku Solidarność”: Amerykanie z instytucji rządowych, z think tanków, nie mogli uwierzyć w przedstawione im fakty dotyczące Smoleńska. wpolityce.pl, 2014-04-19. [dostęp 2016-08-22].
- ↑ Małgorzata Kupiszewska: Prof. Chris Cieszewski: Zaplanowana dezinformacja smoleńska. pressmania.pl, 2016-04-10. [dostęp 2016-08-22].