Witold Wedecki (ur. 30 listopada 1944 w Wilnie)[1] – polski pisarz, architekt, zajmuje się również grafiką i malarstwem. Mieszka w Gliwicach. Syn wileńskiego prawnika Leona Wedeckiego h. Leliwa i Kazimiery z Wojszwiłłów[2]. W dzieciństwie głęboko doświadczony - najpierw zsyłką na Syberię, w rejon Ulski (w obwodzie irkuckim) a następnie przymusową ekspatriacją z Wileńszczyzny. Ukończył elitarną szkołę kadecką w Baku. Do Gliwic przyjechał pod koniec lat pięćdziesiątych XX w., gdzie też ukończył architekturę na Politechnice Śląskiej. Swoje doświadczenia zawarł w powieściach o tematyce kresowej. Jest także cenionym plakacistą i grafikiem, ilustrował m.in. książki Macieja Dęboróg-Bylczyńskiego (Pamięć, nostalgia, tożsamość. kulturowe aspekty estetyki pogranicza w twórczości Zbigniewa Żakiewicza, Bydgoszcz, 2011 i tom poezji Wiersze z głów, Gdańsk, 2012).

Debiutował w latach siedemdziesiątych. Opublikował m.in.:

powieści nurtu literatury kresowej:

  • Bielsze od czerni (1996)
  • Wejście i wyjście (2000)
  • Klęski i nadzieje (2001)
  • Wolni (2003)
  • Czarne rondo (W.A.B., 2006) - nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia w roku 2007[3]
  • Dom pod czerwoną blachą (Wydawnictwo Bellona, 2012)
  • Mrok. Opowieść o Kresach, których już nie ma (Wydawnictwo Bellona, 2015)

pozostałe powieści:

  • Romanse (2007)
  • Drewniane kule (Wydawnictwo Naukowe Śląsk, 2010
  • Gryps prywatnego koloru (Wydawnictwo Naukowe Śląsk, 2011)
  • Barbarzyńcy (2012)
  • Oprychy (2014)
  • Wyspa - miejsca specjalne. Studenterskie balangi (2015)

Przypisy

edytuj
  1. Witold WEDECKI [online], Nowa Panorama Literatury Polskiej [dostęp 2022-06-17] (pol.).
  2. Wejście i wyjście, albo pani Kazimiera [online], OSA | Otwarty System Archiwizacji [dostęp 2022-06-17].
  3. Nominowani 2007. Nagroda Literacka Gdynia [online], archiwumnlg.nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2020-10-29].

Linki zewnętrzne

edytuj