Wojciech Maziarski
Wojciech Szczęsny Maziarski (ur. 24 stycznia 1960 w Chorzowie) – polski dziennikarz i pisarz, działacz opozycji w okresie PRL.
| Data i miejsce urodzenia |
24 stycznia 1960 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
redaktor naczelny tygodnika „Newsweek Polska” (2009–2012) |
| Rodzice | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujJest synem Jacka Maziarskiego, polityka i dziennikarza[1] oraz prawnukiem profesora Stanisława Maziarskiego[2].
Studiował hungarystykę w Budapeszcie, skąd został deportowany w lipcu 1981 za utrzymywanie kontaktów z węgierską opozycją demokratyczną i udział w organizowaniu przez nią kolonii letnich dla dzieci z Polski[3]. Studia hungarystyczne ukończył na w 1988 Uniwersytecie Warszawskim[4].
W latach 80. działał w opozycji demokratycznej. Zajmował się wydawaniem i publikowaniem w wydawnictwach drugiego obiegu (m.in. w „Obozie”). W 1988 założył Serwis Informacyjny „Solidarności”, a następnie także Wschodnioeuropejską Agencję Informacyjną[5]. Działał również w ruchu Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka[6].
Od 1990 do 1991 był korespondentem polskiej sekcji BBC, następnie do 2001 pracował w „Gazecie Wyborczej”, gdzie specjalizował się w reportażu społecznym i problematyce krajów sąsiednich[5]. Był również dziennikarzem „Przekroju”. Od 2001 do 2012 związany z tygodnikiem „Newsweek Polska”, gdzie najpierw był szefem działu społecznego, a później działu publicystyki. Od 2007 zajmował stanowisko zastępcy redaktora naczelnego, a następnie od 2009 do 2012 redaktora naczelnego (początkowo jako pełniący obowiązki[7])[8]. Został ponownie publicystą „Gazety Wyborczej” i prowadzącym program „Kalkulator polityczny” w Polsat News.
Jest autorem książki Jak feniks z butelki. Rozmowy z alkoholikami (Świat Książki, Warszawa 2000)[9], sam publicznie ujawnił, że jest niepijącym alkoholikiem[10]. Napisał ponadto powieść Selekcja (Magam, Warszawa 2015)[11]. Opublikował także nawiązującą do Opowiadań o Leninie Michaiła Zoszczenki książkę Czytanki o dobrej zmianie. Lektury z ćwiczeniami dla mord zdradzieckich i kanalii (Magam, Warszawa 2017, ISBN 978-83-943272-1-7)[12]. W 2022 opublikował nowy przekład powieści Ferenca Molnára A Pál utcai fiúk, który zatytułował Chłopaki z ulicy Pawła (powieść wydawano wcześniej w Polsce pt. Chłopcy z Placu Broni)[13].
Odznaczenia
edytujOdznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011)[14].
Przypisy
edytuj- ↑ Zmarł Jacek Maziarski - dziennikarz, działacz i polityk [online], Newsweek.pl, 28 maja 2009 [dostęp 2025-06-02].
- ↑ Jacek Maziarski – współtwórca Przeglądu Wiadomości Agencyjnych 1984–1990, JacekMaziarski.org [zarchiwizowane 2019-02-07].
- ↑ Jerzy Celichowski, Węgrzy zorganizowali zrzutkę na kolonie dla polskich dzieci. To był akt odwagi [online], Wyborcza.pl, 18 lipca 2023 [dostęp 2023-07-29].
- ↑ Tadeusz Ruzikowski, Wojciech Maziarski [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2023-07-30].
- ↑ a b Autorzy Antologii [online], mojabibliotekamazurska.pl [dostęp 2012-02-27].
- ↑ Deklaracja Konferencji Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej, Wyborcza.pl, 5 maja 2003 [zarchiwizowane 2013-05-04].
- ↑ Kobosko zastąpi Krasowskiego w „Dzienniku” i będzie redaktorem naczelnym „Gazety Prawnej” [online], GazetaPrawna.pl, 3 czerwca 2009 [dostęp 2023-10-30].
- ↑ Tomasz Lis redaktorem naczelnym „Newsweeka”, Newsweek.pl, 27 lutego 2012 [zarchiwizowane 2018-02-11].
- ↑ Jarosław Mikołajewski, Jak feniks z butelki. Rozmowy z alkoholikami, Maziarski, Wojciech [online], Wyborcza.pl, 14 lutego 2001 [dostęp 2025-06-02].
- ↑ Wojciech Maziarski, Co to znaczy, że partnerzy i dzieci alkoholika są „osobami współuzależnionymi”? [online], Gazeta.pl, 16 grudnia 2007 [dostęp 2012-02-27].
- ↑ Selekcja [online], lubimyczytac.pl [dostęp 2016-11-10].
- ↑ Michał Ogórek, „Czytanki o dobrej zmianie”. Wojciech Maziarski z szatańską dwuznacznością wychwala PiS, jak niegdyś Zoszczenko Lenina [online], Wyborcza.pl, 5 lutego 2018 [dostęp 2018-02-09].
- ↑ Wojciech Maziarski, A gdybym wam powiedział, że tytuł „Chłopcy z Placu Broni” to zwykła ściema? [online], wiez.pl, 15 października 2022 [dostęp 2023-09-26].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 marca 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 624).
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Ruzikowski, Wojciech Maziarski [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2023-07-30].