Wikipedia

Wojciech Tarczyński

Wojciech Tarczyński (ur. w Przemyślu) – polski perkusista, kongista, wokalista, kompozytor[1].

Wojciech Tarczyński
Miejsce urodzenia

Przemyśl

Instrumenty

perkusja, kongi, śpiew

Gatunki

soul, jazz-rock, jazz, pop

Zawód

muzyk

Aktywność

1970-1985

Powiązania

Antoni Kopff
Marek Grechuta
Janusz Koman
Krystyna Prońko
Renata Lewandowska
Zdzisława Sośnicka

Zespoły
Respekt
Grupa WIEM
Pokolenie
Koman Band
Spisek
Zespół akompaniujący Z. Sośnickiej

Kariera muzyczna edytuj

Swoją muzyczną przygodę rozpoczynał w latach 60., grając z kolegami w amatorskich zespołach muzycznych (m.in. Baronowie)[1][2]. W 1970, Antoni Kopff zaproponował mu pracę w tworzonej przez siebie od końca 1969 roku formacji Respekt, która już po kilku miesiącach od momentu swojego powstania dokonała nagrań radiowych i płytowych[3]. Po pewnym czasie zespołem zainteresował się Czesław Niemen i w efekcie Respekt występował jako support w pierwszej części jego koncertów[1]. Ostatni ich wspólny występ podczas tej trasy miał miejsce w czerwcu 1970 r. w Warszawie[1]. Po reorganizacji składu grupy[3], muzyk na krótko powrócił do rodzinnego Przemyśla i po otrzymaniu kolejnej propozycji - w 1971 rozpoczął krótkotrwałą współpracę z grupą Marka Grechuty, działającą pod nazwą WIEM[1][4]. W 1972 roku został perkusistą lubelskiej formacji Pokolenie, kierowanej przez Janusza Komana, której wokalistką była Krystyna Prońko (w sierpniu tego samego roku zespół zarejestrował w Polskim Radiu Lublin piosenki pt. Dwa anioły i Ziemi puls[5][6])[1] a po rozpadzie tej grupy, współtworzył wraz z nimi Koman Band – z którym wielokrotnie zjeździł całą Polskę[1][3]. Dopiero 29 stycznia 2021 roku, nakładem GAD Records ukazał się album z nagraniami radiowymi zespołu z lat 1974-75, zatytułowany Continuation[7]. Jego współpraca z formacją Komana ustała w czerwcu 1976 roku[8].

Pochodzący z Przemyśla Wojciech Tarczyński zwracający uwagę grą na kongach i doskonałym afro. Zaśpiewane przez niego utwory – to małe dzieła sztuki. Jego głęboki mocny głos o niezwykłej ekspresji wynosi Dom złej dziewczyny, czy (a może przede wszystkim) W kraju milczenia na zupełnie nowy poziom. Powstały prawdziwe, funkowo-soulowe perły, które powinny występować w kanonie na równi z Deszczem w Cisnej, a sam Tarczyński – w czołówce polskich wokalistów. Los chciał inaczej.

Michał Wilczyński (GAD Records), [Koman Band – „Continuation”; fragment notatki z książeczki do płyty]

W latach 1976-1977 jako członek grupy Spisek współpracował z Haliną Frąckowiak[9] – tam też poznał Renatę Lewandowską z którą (jak i z zespołem Omen) nagrał w duecie piosenkę Okno (1978), która miała swoją premierę w październiku 2020 roku na jej longplayu pt. Dotyk[10][11]. Przez kilka następnych lat współpracował ze Zdzisławą Sośnicką z którą objechał wszystkie kraje bloku wschodniego[1]. Po zakończeniu współpracy z piosenkarką powrócił do Przemyśla, by po 18 latach przerwać karierę muzyczną i założyć bar, który przez wiele lat prowadził – i choć nie jest już aktywnym muzykiem to zdarza mu się komponować nowe utwory[1].

Dyskografia edytuj

Albumy i nagrania radiowe edytuj

Z zespołem Respekt[3][12]:

  • 1970 (kwiecień): Cały maj, Daleko przed siebie[13], Oboje, Kolarski rock’n’roll, Za czym tęsknisz, Są takie chwile, Sprzedaj mnie wiatrowi, Tak to ja, Żegnaj mała (Program III P. R.)
  • 1970 (czerwiec-lipiec): Górnik gola (voc. W. Tarczyński) / Cały maj / Dziura (voc. W. Tarczyński i K. Prońko) / Daleko przed siebie (EP, Pronit – N-0611)

Z zespołem Pokolenie[5][6]:

Z zespołem Koman Band[7]:

  • 2021: Continuation (CD, GAD Records – GAD CD 14 - nagrania radiowe z lat 1974-75)

Duet z Renatą Lewandowską[10][11]:

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h i Redaktorka: Jak przemyślanin występował z gwiazdami. supernowosci24.pl, 2021-08-08. [dostęp 2022-04-15]. (pol.).
  2. ↑ Aleksander Moskalewski: Śladami historii:Moje muzyczne fascynacje. Przemyskie Zespoły Młodzieżowe (część 14, str. 20). fedrowanie.siecobywatelska.pl, 2018-08-03. [dostęp 2022-04-16]. (pol.).
  3. ↑ a b c d Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – Rock ’n’ roll 1959–1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
  4. ↑ Grupa WIEM. rateyourmusic.com. [dostęp 2022-04-15]. (ang.).
  5. ↑ a b Piosenki bez granic 6 marca godz. 09:07. trojka.polskieradio.pl, 2016-03-06. [dostęp 2022-04-15]. (pol.).
  6. ↑ a b Piosenki bez granic 17 czerwca godz. 11:07. trojka.polskieradio.pl, 2018-06-17. [dostęp 2022-04-15]. (pol.).
  7. ↑ a b Sebastian Chosiński: Tu miejsce na labirynt…: Dla takich chwil warto żyć! [Koman Band „Continuation” - recenzja]. esensja.pl, 2021-02-11. [dostęp 2022-04-15]. (pol.).
  8. ↑ Antoni Dobrzański. Koman Band. „Panorama”. 5, s. 23, styczeń 1977. Warszawa: Śląskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. 
  9. ↑ Spisek (2017) info: okładka płyty
  10. ↑ a b Renata Lewandowska i Wojciech Tarczyński - Okno (1978). youtube.com, 2021-01-12. [dostęp 2022-04-15]. (pol.).
  11. ↑ a b Renata Lewandowska – Dotyk. discogs.com. [dostęp 2022-04-15]. (pol.).
  12. ↑ Respekt – Respekt (EP, 1970). discogs.com. [dostęp 2022-04-16]. (pol.).
  13. ↑ Krystyna Prońko, Ewa Kahl: Biograficzne kalendarium Krystyny Prońko. pronko.pl. [dostęp 2022-04-16]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojciech_Tarczyński&oldid=69302484”