XXXVII Liceum Ogólnokształcące im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie
XXXVII Liceum Ogólnokształcące im. Jarosława Dąbrowskiego – liceum ogólnokształcące w Warszawie, znajdujące się w dzielnicy Śródmieście przy ul. Świętokrzyskiej 1.
| liceum ogólnokształcące | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Świętokrzyska 1 |
| Data założenia |
1962 |
| Patron | |
| Dyrektor |
Mariola Borzyńska |
| Wicedyrektorzy |
Jolanta Dziewulska |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°14′11,7″N 21°01′09,4″E/52,236583 21,019278
| |
| Strona internetowa | |
Budynek edytuj
Szkołę umieszczono w pierwszym w stolicy nowo wzniesionym gmachu, przeznaczonym na cele edukacyjne, na terenie dawnego targowiska u zbiegu ulic Świętokrzyskiej i Kopernika. Jego budowę ukończono w 1949. Autorami projektu szkoły byli inżynierowie architekci Józef Jaszuński i Stanisław Łukaszewicz. W nowoczesnym budynku z ogromnymi oknami, zapewniającymi dostęp dziennego światła, powstały duże sale lekcyjne i przestronne korytarze[1].
Historia edytuj
Z powodu braków w archiwach nie odtworzono dokładnie początków szkoły. We wrześniu 1950 rozpoczęła działalność Szkoła Towarzystwa Przyjaciół Dzieci nr 2, przemianowana w 1951 na Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Podstawowego i Licealnego TPD IX. Stopniowo wygaszana była podstawówka i pozostało tylko liceum, któremu nadano imię Jarosława Dąbrowskiego.
Szkoły Towarzystwa Przyjaciół Dzieci miały na celu świeckie wychowanie i nauczanie, kładziono w nich nacisk na nowe treści: „świecką moralność socjalistyczną” i „socjalistyczny stosunek do własności”, a uczniowie mieli wyrosnąć na „budowniczych Polski Socjalistycznej”. Inaczej niż w pozostałych szkołach, nie nauczano w nich religii, co miało zlikwidować wpływy katechetów, „niejednokrotnie rozsadników wstecznych wpływów” uzależnionych od papieża, „który był i jest opiekunem faszyzmu”. Organizacja szkół TPD spotykała się z coraz bardziej intensywnymi atakami ze strony „czynników reakcyjnych, które organizowały nawet specjalne modły za bezbożnych nauczycieli i rodziców zaprzedających dzieci bezbożnictwu” szkoły te przejęło wkrótce Ministerstwo Oświaty[2].
Liceum nazywano „czerwoną szkołą” albo „socjalistyczną wzorcówką” (określenia Leopolda Tyrmanda z kart jego dzienników).
W 1963 utworzono klasy z rozszerzonym nauczaniem języka rosyjskiego. Istnieją opinie, że rosyjski miał być językiem wykładowym, nigdy się tak jednak nie stało. Tym niemniej liceum miało wielu laureatów i finalistów Olimpiad Języka Rosyjskiego.
W latach 90., wraz ze zmianami ustrojowymi w kraju, zmienił się profil szkoły. Nauczyciel historii dr Marek Borucki, który później w latach 1991–2001 pełnił funkcję dyrektora liceum, stworzył autorski program nauczania. Program, który zaczęły realizować klasy pierwsze w 1990, przyczynił się do wzrostu poziomu nauczania i popularności szkoły. Przewidywał on nauczanie dwustopniowe (I stopień podstawowy, II stopień sprofilowany): przez pierwsze 2 lata wszystkie klasy realizowały program ogólny, a przez kolejne 2 lata – program realizowany na zajęciach seminaryjnych, które swoim charakterem były zbliżone do zajęć uniwersyteckich. Ustalenie profili nie było sztywne, uczniowie też mogli mieć wpływ na ich kształt. O dostaniu się na konkretny profil decydował egzamin wewnętrzny. Uczniowie niezdecydowani lub ci, którzy nie dostali się do wymarzonej grupy, od 1992 kontynuowali naukę na profilu ogólnym. Zajęcia seminaryjne prowadzono w różnych formach, także poza terenem szkoły.
Wprowadzono również rozszerzony program nauczania języków obcych (angielski, niemiecki, włoski, rosyjski). W 1991 zorganizowano pierwszą wymianę językowa z Włochami, a w 1993 roku – z Niemcami, są one kontynuowane do dziś. W przeszłości realizowano też wymiany z Anglią, Szkocją, Rosją i Białorusią. Od 1994 uczniowie mogą podjąć naukę w klasach lingwistycznych, z rozszerzonym programem nauczania języka włoskiego.
W kolejnych latach w liceum powstały dwie sale komputerowe, pracownie wyposażano stopniowo w środki multimedialne. W szkole działa nowoczesna biblioteka prowadząca ożywioną działalność kulturalną. Od 1997 wydawana jest gazetka szkolna „Propozycje”).
W 2006 otwarto przy szkole zmodernizowane boisko. W kolejnych latach przeprowadzono remont sal gimnastycznych i całego zaplecza sportowego[1].
31 sierpnia 2021 Bogdan Madej, który przez 20 lat był dyrektorem liceum, przeszedł na emeryturę[3]. Nowym dyrektorem została dotychczasowa wicedyrektor, Mariola Borzyńska.
Dyrektorzy edytuj
Poniżej przedstawiono pełną listę dyrektorów szkoły[4]. W nawiasach podano okres piastowania stanowiska.
- Kazimierz Skąpski (od 01.09.1950 do 31.08.1954)
- Karol Szwarc (od 01.09.1954 do 31.08.1963)
- Regina Gromelska (od 01.09.1963 do 31.08.1977)
- Irena Respondek (od 01.09.1977 do 31.08.1991)
- Marek Borucki (01.09.1991 do 31.08. 2001)
- Bogdan Madej (od 01.09.2001 do 31.08.2021)
- Mariola Borzyńska (od 01.09.2021)
Tradycje i zwyczaje szkoły, aktywności uczniów edytuj
Studniówka tradycyjnie odbywa się w budynku szkoły udekorowanym przez przyszłych maturzystów zgodnie z ustalonym tematem przewodnim. Pierwszym odstępstwem od tej reguły był rok 2020, bal studniówkowy odbył się wtedy w Airport hotelu Okęcie. Od 2005 punktem kulminacyjnym programu artystycznego jest wręczenie nominowanym nauczycielom „Jarków” lub „Bogdanów”, w różnych, często humorystycznych, kategoriach. Przyjmują one zróżnicowane formy: złotej róży, złotej cegły, złotej maski itp.
Do 2008 r. uczniowie wyjeżdżali na „szkołę zimową”, gdzie integrację i lekcje łączono z nauką jazdy na nartach. Obecnie wyjazdy integracyjne klas pierwszych odbywają się jesienią.
Najważniejszymi wydarzeniami kulturalnymi szkoły są organizowane od 2013 przez uczniów gale Ogólnopolskiego Festiwalu Amatorskich Filmów Krótkometrażowych FFFF (Fresh Form Film Festiwal)[5][6]. oraz „Cool-tura-lne Dąbro", czyli pokaz talentów uczniowskich[7]. „Cool-tura-lne Dąbro" dzieli się na część główną – wystąpienia teatralne i muzyczne na sali gimnastycznej, oraz na wernisaż w małej sali tanecznej, gdzie uczniowie mogą prezentować swoją działalność plastyczną lub poetycką. Oba festiwale cieszą się zainteresowaniem zarówno uczniów jak i gości spoza społeczności szkolnej.
Uczniowie zainteresowani teatrem mogą uczestniczyć w działalności istniejącego od 2004 Teatru Nie-Na-Żarty.
Dla zainteresowanych sportem szkoła prowadzi pozalekcyjne zajęcia SKS, a drużyny reprezentujące szkołę uczestniczą w zawodach na szczeblu regionalnym i krajowym.
Każdego roku odbywają się „Dni krajów – spotkania z narodami świata”, podczas których zainteresowani geografią poznają historię, kulturę i dzień dzisiejszy innych państw. Często przy tej okazji szkołę odwiedzają zagraniczni goście. Pogłębianiu wiedzy sprzyjają też „Dni językowe” i realizacja programów Unii Europejskiej.
Od 2001 działa Szkolne Koło Krwiodawców, wolontariusze poświęcają czas dzieciom niepełnosprawnym i chorym, wymagającym pomocy w nauce. Uczniowie uczestniczą w „Dniu na Tak”, który od 2004 odbywa się 21 marca. Oprócz występów artystycznych organizowana jest aukcja prac wykonanych przez podopiecznych wolontariatu oraz nauczycieli, a zebrane środki są przeznaczane na cele charytatywne[1].
W podziemiach budynku znajduje się strzelnica uzbrojona w broń pnematyczną, na której odbywały się lekcje z przysposobienia obronnego, a następnie – edukacji dla bezpieczeństwa. Obecnie podziemia nie są użytkowane.
Absolwenci edytuj
Od początku istnienia liceum ukończyło ponad 8 tys. absolwentów, w tym m.in.[1]:
- Piotr Cieślak (reżyser),
- Elżbieta Czyżewska (aktorka),
- Jan Englert (aktor),
- Maciej Englert (reżyser),
- Fryderyka Elkana (piosenkarka i wokalistka jazzowa),
- Anna Kalczyńska (dziennikarka i prezenterka TVN 24),
- Irena Kirszenstein-Szewińska (lekkoatletka),
- Stefan Knothe (aktor),
- Magdalena Mielcarz (aktorka, piosenkarka i prezenterka telewizyjna),
- Paweł Pitera (reżyser),
- Anna Witkowska (skrzypaczka).
Patron szkoły edytuj
W 2018 r. na ścianie budynku od ul. Kopernika umieszczono wizerunek patrona szkoły Jarosława Dąbrowskiego na barykadzie Komuny Paryskiej[8].
Z okazji 60-lecia szkoły 18 listopada 2011 szkolny Teatr Nie-Na-Żarty odegrał spektakl o życiu patrona. W rolę Jarosława Dąbrowskiego wcielił się Dominik Piłat, a w rolę jego żony Pelagii Zgliczyńskiej – Agnieszka Kurzewska[9].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Historia i tradycja. XXXVII Liceum Ogólnokształcące im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie. [dostęp 2019-09-09].
- ↑ Cytaty za „Zespół Akt Towarzystwa Przyjaciół Dzieci z lat 1947–53, Zarząd Główny w Warszawie”, poz. 1425: Szkoły w planie TPD, Archiwum Akt Nowych.
- ↑ 2021-08_emerytura-dyrektor – Liceum Ogólnokształcące [online] [dostęp 2023-11-01] (pol.).
- ↑ Historia – Liceum Ogólnokształcące [online] [dostęp 2022-10-25] (pol.).
- ↑ 2023-11_ffff – Liceum Ogólnokształcące [online] [dostęp 2023-12-15] (pol.).
- ↑ Fresh Form Film Festival [online], projektanciedukacji.pl [dostęp 2023-12-15] (pol.).
- ↑ 2022-03_coolturalne-dabro – Liceum Ogólnokształcące [online] [dostęp 2023-12-15] (pol.).
- ↑ Ciekawostki – Liceum Ogólnokształcące [online] [dostęp 2023-07-31] (pol.).
- ↑ Teatr szkolny, „Rocznik Szkolny XXXVII Liceum Ogólnokształcącego im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie”, 2011, s. 17.