Złotoślepiec

rodzaj owadożernego ssaka

Złotoślepiec[3] (Chrysospalax) – rodzaj ssaków z podrodziny złotokretów (Chrysochlorinae) w obrębie rodziny złotokretowatych (Chrysochloridae).

Złotoślepiec
Chrysospalax
Gill, 1883[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – złotoślepiec olbrzymi (C. trevelyani)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

afrosorkowce

Podrząd

złotokretowe

Rodzina

złotokretowate

Podrodzina

złotokrety

Rodzaj

złotoślepiec

Typ nomenklatoryczny

Chrysochloris trevelyani Günther, 1875

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Występowanie edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce Południowej[4][5][6].

Morfologia edytuj

Długość ciała samic 127–229 mm, samców 148–235 mm, długość tylnej stopy samic 13–27 mm, samców 14–28 mm; masa ciała samic 93–500 g, samców 108–470 g[5][7].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1883 roku amerykański zoolog Theodore Nicholas Gill w 5. tomie publikacji pod redakcją Kingsleya The Standard Natural History[1]. Jako gatunek typowy Gill wyznaczył złotoślepca olbrzymiego (Ch. trevelyani).

Etymologia edytuj

  • Chrysospalax: gr. χλωρος khlōros ‘zielony’; σπαλαξ spalax, σπαλακος spalakos ‘kret’[8].
  • Bematiscus: gr. βημα bēma, βηματος bēmatos ‘krok, chód’[9]; łac. przyrostek zdrabniający -iscus, od gr. przyrostka zdrabniającego -ισκος -iskos[10]. Gatunek typowy: Chrysochloris villosa A. Smith, 1833.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[11][7][4][3]:

Przypisy edytuj

  1. a b T.N. Gill: Order III. – Insevictora. W: J.S. Kingsley: The Standard Natural History. Cz. 5: Mammals. Boston: S.E. Cassino, 1884, s. 137. (ang.).
  2. E.D. Cope. On the habits and affinites of the new Australian Mammal, Notoryctes typhlops. „The American Naturalist”. 26, s. 127, 1892. (ang.). 
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 20. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 112. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. a b W.A. Taylor, S. Mynhardt & S. Maree: Family Chrysochloridae (Golden Moles). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 201–202. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Chrysospalax. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-29].
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 73. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 189, 1904. (ang.). 
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 31.
  10. Jaeger 1944 ↓, s. 114.
  11. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-17]. (ang.).

Bibliografia edytuj