Zakład Karny w Brzegu
Zakład Karny w Brzegu – zakład typu zamkniętego, znajdujący się w Brzegu, zakład dla recydywistów penitencjarnych, z oddziałem aresztu śledczego.
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
49-300 Brzeg |
| Rodzaj | |
| Jednostka nadrzędna |
OISW Opole |
| Przeznaczenie |
ZK typu zamkniętego, przeznaczony dla mężczyzn recydywistów penitencjarnych, z oddziałem aresztu śledczego |
| Pojemność |
375 |
| Data powstania |
przełom lat 70. i 80. XVIII w. |
Położenie na mapie Brzegu  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
 50°51′42″N 17°27′58″E/50,861630 17,466200
| |
![Zakład Karny w Brzegu[1]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0c/Red_pog.svg/6px-Red_pog.svg.png){kind=small}
Historia edytuj
Początki brzeskiego więzienia sięgają drugiej połowy XVIII wieku. Wtedy powstała najstarsza część obecnego zakładu, mieszcząca obecnie część pierwszego pawilonu, oddział aresztu śledczego oraz pomieszczenia administracji. W podziemiach gmachu mieścił się karcer. Pod koniec XIX w. więzienie zostało rozbudowane, a do prac zaangażowano francuskich jeńców wojennych wojny francusko-pruskiej. W nowym budynku znajdował się oddział dla nieletnich, kotłownie oraz warsztaty, w których pracowali osadzeni.
W czasie drugiej wojny światowej brzeskie więzienie było miejscem przetrzymywania przez niemieckich nazistów wieluset więźniów politycznych. W styczniu 1945 r. niemieccy strażnicy dokonali ewakuacji więzienia. 500 do 600 więźniów pędzono do więzienia w Świdnicy. Większość z nich została zamordowanych[2].
Budynek więzienia nie ucierpiał podczas II wojny światowej i po wyzwoleniu Brzegu, w lutym 1945 roku, zakład karny zaczął na nowo funkcjonować. Dwa miesiące później w brzeskim zakładzie karę pozbawienia wolności odbywało 150. niemieckich nacjonalistów. Rok później w więzieniu przebywali Niemcy, skazani m.in. za zbrodnie wojenne, oraz Polacy, m.in. członkowie grupy Wolność i Niezawisłość, skazani za podziemną działalność antykomunistyczną. Byli oni poddawani długotrwałym przesłuchaniom, w których niejednokrotnie stosowane były tortury[3]. Osadzeni brali również udział w odgruzowywaniu i odbudowie Brzegu.
W 1969 r. dokonano remontu muru więziennego oraz przebudowano wieże.
Do 1964 r. w brzeskim zakładzie karnym przebywały kobiety. Więźniarki były zatrudnione w przywięziennym zakładzie, gdzie szyły odzież roboczą oraz więzienną. Od lat 60. do pierwszej połowy lat 80. XX w. osadzeni mogli kształcić się w zawodzie szwacza i murarza-tynkarza w Podstawowym Studium Zawodowym. Do 2000 r. przy ZK Brzeg istniało Gospodarstwo Pomocnicze, które zostało zlikwidowane z powodu braku miejsca zbytu produkowanej odzieży. Budynek po Gospodarstwie Pomocniczym został zaadaptowany na cele.
W Zakładzie Karnym w Brzegu karę pozbawienia wolności może odsiadywać 375. osadzonych, których pilnuje 128. funkcjonariuszy Służby Więziennej.
Zakład mieści się w sąsiedztwie Sądu Rejonowego w Brzegu.
Przypisy edytuj
- ↑ Obwieszczenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 lutego 2020 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2020 r. poz. 241).
- ↑ Czerwony świt 1945 r. Walki sowiecko-niemieckie na Śląsku Opolskim* i ich ofiary [online], ngopole.pl [dostęp 2017-11-15].
- ↑ Świadkowie Historii. Kazimiera Kamińska. [dostęp 2012-03-30].
Bibliografia edytuj
- Ogólnopolski Portal Służby Więziennej. sw.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-28)].