Zapora Norris
Zapora Norris – zapora i elektrownia wodna na rzece Clinch (dopływ rzeki Tennessee), zlokalizowana w północnej części stanu Tennessee w Stanach Zjednoczonych. Budowa zapory doprowadziła do powstania sztucznego zbiornika wodnego Norris, pełniącego obecnie istotną funkcję turystyczną.
.jpg)
Położenie
edytujZapora Norris znajduje się 127 km powyżej ujścia Clinch do Tennessee. Wzniesiona została w wyraźnym zwężeniu doliny, bezpośrednio poniżej miejsca, w którym do Clinch River wpadała od północnego zachodu, jako prawobrzeżny dopływ, rzeka Cove Creek (obecnie uchodzi do zbiornika zaporowego). Zapora znajduje się w hrabstwach Anderson i Campbell w stanie Tennessee.
Historia
edytujWstępne plany lokalizacji i budowy zapory sięgają 1911 roku. Konstrukcję obiektu zrealizowano w latach 1933–1936 kosztem 36 milionów ówczesnych dolarów. Budowa zapory była pierwszym dużym projektem, podjętym przez utworzone w 1933 r. federalne przedsiębiorstwo Tennessee Valley Authority (pol. Zarząd Doliny Tennessee), a realizowanym w celu przyspieszenia rozwoju gospodarczego tego zacofanego wówczas regionu oraz opanowania powodzi, które od dawna nękały dolinę Tennessee.
Parametry techniczne
edytujZapora Norris jest prostą zaporą betonową typu ciężkiego. Całkowita długość obiektu w koronie wynosi 570 metrów, a jego wysokość 81 metrów. W ramach zapory funkcjonuje elektrownia wodna, wyposażona w dwie turbiny Francisa o mocy 65,7 MW każda. Koroną zapory biegnie droga jezdna – fragment U.S. Route 441.
Konsekwencją powstania zapory (zwłaszcza zbiornika zaporowego) stało się przesiedlenie z miejsca dotychczasowego zamieszkania około 14250 osób[1][2].
Nazwa
edytujNazwą zapory została nadana na cześć George'a Norrisa (1861–1944), senatora ze stanu Nebraska, propagatora zagospodarowania doliny rzeki Tennessee, znanego zwolennika udziału państwa w produkcji energii elektrycznej, a zwłaszcza Tennessee Valley Authority.