Zatoka Skoszewska
Zatoka Skoszewska (do 1945 niem. Paulsdorfer Bucht) – zatoka Zalewu Szczecińskiego[1], w jego wschodniej części nad Równiną Goleniowską i Wybrzeżem Trzebiatowskim. Głębokości Zatoki Skoszewskiej dochodzą do 3,8 m i są największymi spośród innych zatok na zalewie[2].
 Widok na zatokę z północy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Głębokość • maksymalna |
|
Położenie na mapie gminy Wolin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego  | |
 53°46′18″N 14°36′47″E/53,771667 14,613056
| |
Na północ od zatoki rozpoczyna się cieśnina Głęboki Nurt przechodząca dalej w cieśninę Dziwnę.
W pobliżu zatoki położona jest wieś Skoszewo, od której wzięła swą nazwę.
Powierzchnia dna Zatoki Skoszewskiej charakteryzuje się największą (na zalewie) ilością odsypów muszlowych lub kolonii żywych małży – racicznicy zmiennej[2].
Bezpośredni brzeg od Wolina do Skoszewa stanowią namuły torfiaste lub torfy na piaskach i mułach rzeczno-rozlewiskowych[2].
Większa południowa część Zatoki Skoszewskiej należy do gminy Stepnica, natomiast północno-wschodnia przy wsi Skoszewo do gminy Wolin.
Nazwę Zatoka Skoszewska wprowadzono urzędowo rozporządzeniem w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę zatoki – Paulsdorfer Buch[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 314, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b c Ukształtowanie dna zbiornika i właściwości osadów. W: Andrzej Osadczuk: Zalew Szczeciński : środowiskowe warunki współczesnej sedymentacji lagunowej. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2004, s. 17, 42-43. ISBN 83-7241-436-X.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 2 kwietnia 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 29, poz. 445, s. 15)