Zatoka podniebienna

Zatoka podniebienna (łac. sinus palatinus) – zatoka kości podniebiennej, parzysta[1].

Zatoka podniebienna nie osiąga dużych rozmiarów[1].

Od jednoimiennej zatoki kontralateralnej oddziela ją przegroda zatok podniebiennych[1].

Zatoka występuje choćby u przeżuwaczy, u których znajduje się ona w blaszce poziomej kości podniebiennej, a także w wyrostku podniebiennym kości szczękowej. U konia oprócz bytności w blaszce pionowej kości podniebiennej łączy się ona z zatoką klinową. Tworzą one razem zatokę klinowo-podniebienną[1].

Drapieżne w ogóle takiej zatoki nie posiadają[1]. Nie występuje ona również u człowieka[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1: Aparat ruchowy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 130. ISBN 978-83-01-16755-4.
  2. Michał Reicher, Wiesław Łasiński: Adam Bochenek, Michał Reicher, Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo: Anatomia człowieka. T. I: Anatomia ogólna. Kości. Stawy i więzadła. Mięśnie. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 372–376. ISBN 978-83-200-3682-4.