Zbójnicka Piwnica
Zbójnicka Piwnica – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Ma trzy otwory wejściowe znajdujące się w zachodnim zboczu dolnej części Wąwozu Kraków, w północnej ścianie Zbójnickiej Turni, w pobliżu Jaskini w Zbójnickiej Turni, na wysokości 1250 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 20 metrów, a jej deniwelacja 4,2 metrów[1].
Plan jaskini | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
20 m |
Głębokość |
4,2 m |
Deniwelacja |
4,2 m |
Wysokość otworów |
1250 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
150 m |
Ekspozycja otworów |
ku górze, ku N, ku N |
Data odkrycia |
30 czerwca 2007 roku |
Odkrywca |
A. i M. Ciszewscy, J. Nowak i E. Wójcik |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-08.73 |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Opis jaskiniEdytuj
Jaskinią jest salka do której można się dostać z trzech otworów wejściowych. Z dwóch otworów prowadzą do niej krótkie, szczelinowe korytarzyki, z trzeciego większy korytarz zaczynający się 1,2-metrową studzienką[2].
PrzyrodaEdytuj
W jaskini występuje mleko wapienne i nacieki grzybkowe.
Ściany są mokre, rosną na nich glony. Wszędzie dociera światło dzienne[2][3].
Historia odkryćEdytuj
Jaskinię odkryli Andrzej i Michał Ciszewscy, Jakub Nowak i Ewa Wójcik 30 czerwca 2007 roku.
15 lipca 2007 roku Jakub Nowak, Joanna Ślusarczyk i Jan Wołek sporządzili pierwszy plan i opis jaskini[2][3].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Jaskinie Tatr, 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-27] .
- ↑ a b Jakub Nowak. Żar 2007. „Jaskinie”. Nr 4 (49), s. 26–27, październik–grudzień 2007. Michał Gradziński, Grzegorz Haczewski, Jakub Nowak, Mariusz Szelerewicz. Kraków: Firma Rysunkowa „Szelerewicz”. ISSN 1234-4345. [dostęp 2016-03-28].