Zbigniew Jabłoński (generał)
Zbigniew Jabłoński (ur. 17 kwietnia 1950 w Zawierciu) – generał dywizji Wojska Polskiego w stanie spoczynku, były dyrektor Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego MON[1].
 generał dywizji w st. spocz.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
• WSOWP |
| Stanowiska |
• d-ca plszk, d-ca kpszk |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Zbigniew Jabłoński urodził się 17 kwietnia 1950 w Zawierciu na Śląsku. We wrześniu 1968 rozpoczął naukę w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu. Był słuchaczem – podchorążym do sierpnia 1972, promowany na podporucznika. Służbę zawodową rozpoczął jako dowódca plutonu szkolnego, a następnie dowódca kompanii szkolnej czołgów w 27 pułku zmechanizowanym w Kłodzku z 2 Dywizji Zmechanizowanej. W okresie 1976–1977 sprawował funkcję komendanta Szkoły Podoficerskiej w 27 pz. oraz szefa sztabu szkolnego batalionu czołgów. W 1978 został skierowany na studia w Akademii Wojsk Pancernych w Moskwie. W trakcie studiów awansowany na stopień kapitana (1978). W 1981 po zakończeniu studiów powierzono mu stanowisko zastępcy dowódcy 27 pz ds. liniowych, a w latach 1982–1884 był w tym pułku szefem sztabu – zastępcą dowódcy. W 1984 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 8 pułku czołgów w Żaganiu z 11 Dywizji Pancernej. Dowodzony przez niego pułk zdobył tytuł przodującej w Śląskim Okręgu Wojskowym[2].
W 1987 rozpoczął służbę w Gubinie, gdzie objął funkcję szefa sztabu – zastępcy dowódcy 5 Dywizji Pancernej, a następnie w okresie 1989–1990 był dowódcą tej dywizji. W okresie 1990–1992 pełnił służbę na stanowisku dowódcy 5 Dywizji Zmechanizowanej. Dowodzona przez niego dywizja została wyróżniona w rozkazie Ministra Obrony Narodowej jako przodujący związek taktyczny Wojska Polskiego. W 1993 został skierowany na Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie, po ukończeniu których powierzono mu ponownie funkcję dowódcy 5 Dywizji Zmechanizowanej. 11 listopada 1993 został awansowany na stopień generała brygady[3]. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Wałęsy. Dowodzona przez niego dywizja (1993–1996) uzyskała po raz kolejny tytuł przodującego ZT[2].
W 1996 został skierowany do Wrocławia, gdzie rozpoczął służbę na stanowisku zastępcy szefa Sztabu Śląskiego Okręgu Wojskowego ds. operacyjnych, a od listopada tego roku objął funkcję zastępcy dowódcy – szefa Sztabu ŚOW. W latach 1997–2000 był zastępcą dowódcy ŚOW – szefem szkolenia. W czerwcu 2000 był skierowany do Warszawy, gdzie pełnił służbę na stanowisku dyrektora Departamentu Kadr MON. Był jednym z autorów nowego modelu strukturalnego kadry sił zbrojnych, dostosowanego do standardów NATO oraz zmian w pragmatyce kadrowej[4]. W 2002 został dyrektorem Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego MON na okres trzyletniej kadencji[5][2]. 15 sierpnia 2004 awansowany na stopień generała dywizji przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego[6]. W 2006 zakończył zawodową służbę wojskową. 15 sierpnia 2006 został uhonorowany listem przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego w związku z zakończeniem służby wojskowej[7][2].
Awanse[2] edytuj
- podporucznik – 1972
- porucznik – 1975
- kapitan – 1979
- major – 1983
- podpułkownik – 1987
- pułkownik – 1989
- generał brygady – 1993
- generał dywizji – 2004[6]
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[2] edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Odznaka pamiątkowa 5 Dywizji Pancernej – 1989, (ex officio)
- Medal „Za zasługi w krzewieniu wiedzy obronnej” od Towarzystwa Wiedzy Obronnej – 2018[8]
Przypisy edytuj
- ↑ Wojsko odzyskuje głos. tygodnikprzeglad.pl, 2017-03-19. [dostęp 2021-05-02].
- ↑ a b c d e f Jędrzejko, Krogulski i Paszkowski 2002 ↓, s. 188.
- ↑ Postanowienie Prezydenta RP nr W. 111-61-93 z dnia 11 listopada 1993
- ↑ Reforma szkolnictwa MON. wyborcza.pl, 2003-01-09. [dostęp 2021-05-02].
- ↑ Bunt generałów. wprost.pl, 2002-10-11. [dostęp 2021-05-02].
- ↑ a b Udział Prezydenta RP w uroczystościach z okazji Święta Wojska Polskiego. prezydent.pl, 2004-08-15. [dostęp 2021-05-02].
- ↑ Wręczenie nominacji generalskich i orderów. prezydent.pl, 2006-08-15. [dostęp 2021-05-02].
- ↑ Wojsko w Niepodległej. zzwp.wroclaw.pl, 2018-10-04. [dostęp 2021-05-02].
Bibliografia edytuj
- Mariusz Jędrzejko, Mariusz Krogulski, Marek Paszkowski: Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002). Warszawa: Von Borowiecky, 2002. ISBN 83-87689-46-7.