Zdzisław Jarosz-Kamionka
Zdzisław Jarosz-Kamionka (ur. 19 lutego 1897, zm. 29 kwietnia 1938 w Łodzi) – podpułkownik łączności Wojska Polskiego.
.jpg) Zdzisław Jarosz-Kamionka w stopniu majora | |
 podpułkownik łączności
| |
| Data urodzenia |
19 lutego 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 kwietnia 1938 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
2 Pułk Łączności |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
      
| |
.png){kind=small}
ŻyciorysEdytuj
Syn Wiktora. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej armii. W czasie służby został mianowany w korpusie oficerów piechoty: podporucznikiem ze starszeństwem z 18 sierpnia 1915 roku i porucznikiem ze starszeństwem z 1 maja 1917 roku. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Telegraficzny[1][2][3].
W listopadzie 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego. Walczył na wojnie z Ukraińcami jako szef łączności grupy operacyjnej[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 38. lokatą w korpusie oficerów łączności, a jego oddziałem macierzystym był 2 pułk łączności[5]. W 1923 roku pełnił obowiązki oficera telegrafii 2 pułku łączności w Jarosławiu. Przysługiwał mu wówczas tytuł adiutanta sztabowego[6]. We wrześniu 1924 roku został odkomenderowany z pułku radiotelegraficznego do Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia w Rembertowie na stanowisko wykładowcy na okres pięciu miesięcy[7]. 1 listopada tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy I batalionu pułku radiotelegraficznego w Beniaminowie[8][9][10]. 15 lutego 1925 roku powrócił z odkomenderowania do macierzystego pułku i objął dowództwo I baonu[11]. Od 1928 roku służył w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia w Rembertowie (od 1931 roku Centrum Wyszkolenia Piechoty), pozostając oficerem nadetatowym pułku radiotelegraficznego[12][13]. W centrum prowadził ćwiczenia taktyki łączności[14]. 27 stycznia 1930 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów łączności[15]. Z dniem 1 grudnia 1934 roku został przeniesiony do Dowództwa Wojsk Łączności Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko szefa wydziału[16]. Zmarł 29 kwietnia 1938 roku w szpitalu w Łodzi[4]. Pochowany 2 maja 1938 roku na Cmentarzu Doły w Łodzi[17].
Zdzisław Jarosz-Kamionka jako zamiłowany radiotechnik brał czynny udział w amatorskim ruchu krótkofalowym. Rozwijał również bardzo żywotną działalność na polu kynologii[4].
Wybrane praceEdytuj
- Rozważania na temat organizacji łączności w działaniach obronnych, Przegląd Łączności nr VI z czerwca 1938 roku, s. 403–452.
Ordery i odznaczeniaEdytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 10 sierpnia 1938)[18]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (16 marca 1934)[19]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[4]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[4]
- Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)[20]
- Order Miecza (Szwecja)[4]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 108, 868.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1917 ↓, s. 113, 1175.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 153, 1484.
- ↑ a b c d e f g Wspomnienie pośmiertne ↓.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 256.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 960, 968.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 96 z 20 września 1924 roku, s. 535.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 117 z 1 listopada 1924 roku, s. 655.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 880, 885.
- ↑ Komunikat nr 20 ↓, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 4 lutego 1925 roku, s. 55.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 615, 622.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 268, 802.
- ↑ Porwit 1986 ↓, s. 369.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 25.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 268.
- ↑ Nekrolog ↓.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 185, poz. 347 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1484.
BibliografiaEdytuj
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917.
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Mirosław Pakuła. 2. batalion radiotelegraficzny w Beniaminowie (1924-1939). „Komunikat ŚZPŻŁ”. 20. Zegrze: Światowy Związek Polskich Żołnierzy Łączności Koło w Zegrzu.
- Nekrologi. „Polska Zbrojna”. 119, s. 4, 1938-05-01. Warszawa.
- Ś.p. ppłk Zdzisław Jarosz-Kamionka. „Przegląd Łączności”. Nr VI, s. 401–402, czerwiec 1938. Warszawa: Dowództwo Łączności MSWojsk..
- Marian Porwit: Spojrzenia poprzez moje życie. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1986. ISBN 83-07-01535-9.