Zofia Chodkiewiczówna

Zofia Chodkiewiczówna, właśc. Zofia z Chodkiewiczów Ossolińska (ur. 1800 lub 1803 w Młynowie, zm. 1871) – polska malarka, rysowniczka i graficzka.

Zofia Chodkiewiczówna
Imię i nazwisko

Zofia z Chodkiewiczów Ossolińska

Data i miejsce urodzenia

1800 lub 1803
Młynów

Data śmierci

1871

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek, litografia

Życiorys

edytuj
 
Miedzioryt przedstawiający Jana Karola Chodkiewicza według rysunku Zofii Chodkiewiczówny. Pod owalem po prawej stronie widać zapis: „Zofia Chodkiewiczówna rysowała”.

Urodziła się w 1800[1] lub 1803[2][3] roku w Młynowie[3], w rodzinie Aleksandra Chodkiewicza[1][4] i Karoliny z Walewskich[1]. W 1820 roku wyszła za mąż za Wiktora Maksymiliana Ossolińskiego, para miała córkę, Wandę[1] (1822–1907)[2]. Zaaranżowane małżeństwo było nieudane, a eskalacja nieporozumień rodzinnych doprowadziła ojca Zofii do wyzwania zięcia na pojedynek[2]. Po pięciu latach małżeństwa Zofia opuściła z dzieckiem męża, lecz nie zgodziła się na rozwód[2]. Powróciła do domu ojca w Młynowie[1][3], gdzie mieszkał z drugą żoną, Ksaweryną Szczeniowską[1].

Malowała kompozycje kwiatowe i miniatury[3], rysowała oraz tworzyła litografie w zakładzie litograficznym ojca[1] – propagatora nowej techniki graficznej w Polsce[5]. Pobierała nauki malarstwa u Franciszka Brudera[3][4] w Warszawie[4]. W Dziejach panowania Zygmunta III (1819) Juliana Ursyna Niemcewicza pojawił się miedzioryt przedstawiający Jana Karola Chodkiewicza według jej rysunku[1][4]. Jej dwie prace przedstawiające wazony z kwiatami zostały wystawione na wystawie na Uniwersytecie Warszawskim[1][4]. Jej Bukiet w wazonie wyróżniono pochwałą na piśmie od Komisji Rządowej Wyznań i Oświecenia Publicznego[1].

Zofia była także uzdolniona muzycznie. Po pierwszych naukach pobranych w domu rozwijała się pod nadzorem Marii Szymanowskiej i Charlesa Arnolda[3].

W latach 1828–1834 podróżowała po Europie, jako bazę mając Drezno. Uczestniczyła w salonach arystokracji polskiej, niemieckiej, francuskiej i rosyjskiej. W jej dzienniku, który przechowuje Biblioteka Narodowa, znajduje się autograf pierwszych zwrotek Noclegu Adama Mickiewicza[6]. Często odwiedzała Warszawę, gdzie miała kontakt ze znaczącymi postaciami epoki. Możliwe, że Artur Bartels dedykował jej utwór[1].

Zmarła w 1871 roku[1][4].

Jej litografia i miedzioryty na podstawie jej rysunków znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m Zofia Chodkiewiczówna, [w:] Artystki polskie. Katalog wystawy, Agnieszka Morawińska (red.), Muzeum Narodowe w Warszawie, 1991.
  2. a b c d Artur Ziontek, Wiktor Maksymilian Ossoliński i jego Wspomnienia z Podlasia, „Rocznik Liwski”, IX, 2016, s. 45–46, ISSN 1895-748X.
  3. a b c d e f Elżbieta Dybała, Zofia z Chodkiewiczów Ossolińska [online], Muzeum Zamoyskich [dostęp 2020-11-21].
  4. a b c d e f Chodkiewiczówna Zofia, [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 1, 1971, s. 326.
  5. Warszawski zakład litograficzny Aleksandra Chodkiewicza [online], Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie [dostęp 2020-12-18].
  6. Eugeniusz Sawrymowicz, Drobiazgi Mickiewiczowskie, „Pamiętnik Literacki: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej”, 47 (Zeszyt specjalny), 1956, s. 423, 426.