Związek Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej

(Przekierowano z Związek Tatarów Polskich)

Związek Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej – powstała w 1992 roku organizacja społeczno-kulturalna zrzeszającą Tatarów żyjących w Polsce.

Historia

edytuj

Organizacja została założona w roku 1992 z inicjatywy publicysty Macieja Musy Konopackiego, działacza społecznego Stefana Mustafy Mucharskiego (prezes od 1992 do 1999) oraz poety i publicysty prof. Selima Chazbijewicza (prezes od 1999 do 2007). 10 listopada 2007 r. w Gdańsku na IV Nadzwyczajnym Zjeździe Delegatów Związku Tatarów RP przeniesiono siedzibę Związku do Bohonik oraz powołano nowego prezesa Rady Centralnej ZTRP Stefana Koryckiego.

24 kwietnia 2010 r. odbył się w Bohonikach V Nadzwyczajny Zjazd Delegatów Związku Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej, w którym uczestniczyło 17 delegatów z oddziałów: Bohonickiego, Podlaskiego i Północno-Zachodniego.

Władze Związku

edytuj
  • Rada Centralna Związku Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej
    • Jan Adamowicz – prezes,
    • Lilla Świerblewska – wiceprezes,
    • Dżenetta Adamowicz – sekretarz,
    • Anna Mucharska – skarbnik,
    • Iwona Iljasiewicz,
    • Krzysztof Mucharski,
    • Aleksander Skibniewski.
  • Centralna Komisja Rewizyjna Związku Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej
    • Maria Aleksandrowicz-Bukin – przewodnicząca
    • Ajsza Miśkiewicz- sekretarz
    • Tatiana Andracka- członek

Działalność

edytuj

Związek nawiązuje do tradycji działającego w okresie międzywojennym Związku Kulturalno-Oświatowego Tatarów RP. Celem Związku Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej jest odrodzenie ideologii etnicznej Tatarów.

 
Pomnik Tatara przy Narodowym Centrum Kultury Tatarów RP[1]

Związek składa się z autonomicznych oddziałów i na czele Związku Tatarów Rzeczypospolitej Polskiej stoi Rada Centralna. W latach 1993–2003 wydawany był „Rocznik Tatarów Polskich” – czasopismo naukowe, kulturalne i społeczne dotyczące historii, współczesności i kultury Tatarów w Polsce i w Europie Wschodniej. Oprócz tego, nakładem „Biblioteki Rocznika Tatarów Polskich”, ukazały się – formalnie jako suplementy do niego – pozycje książkowe (w sumie około 20 tytułów). Związek organizuje naukowe i popularne konferencje, zjazdy, spotkania będące substytutem dawnych codziennych relacji wzajemnych rozproszonej dziś grupy. Nawiązywane są kontakty z odrodzonymi organizacjami tatarskimi na Litwie i na Białorusi.

Organizacja tatarska od 1994 roku otrzymuje na swoją działalność dotacje od Departamentu Kultury Mniejszości Narodowych Ministerstwa Kultury, zaś od 2005 roku od Departamentu Wyznań Religijnych oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych MSWiA. Związek posiada od 2005-07-28 status OPP.

Związek kultywuje tradycje 13 Pułku Ułanów Wileńskich. Prawo zostało nadane aktem w sierpniu 2005 roku na XVI Zjeździe Kawalerzystów II RP w Grudziądzu przez Zarząd Zrzeszenia Kół Pułkowych Kawalerii z Londynu. Na XIX Zjeździe Kawalerzystów II RP w 2007 roku zostało nadane również prawo do wskrzeszania i kultywowania tradycji 1 Szwadronu Tatarskiego wchodzącego w skład 13 Pułku Ułanów Wileńskich, przez Radę Centralną Związku Tatarów Rzeczypospolitej.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Pomnik Tatara. zdiz.gda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-10)].

Linki zewnętrzne

edytuj