Zwiastowanie (obraz Leonarda da Vinci)
Zwiastowanie (wł. Annunciazione) – obraz namalowany w latach 1472–1476[1]. Powszechnie przyjmuje się, że obraz namalował Leonardo da Vinci[2] lub był jej głównym autorem[3].
_(cropped).jpg)
| |
| Autor | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Data powstania |
1472–1476 |
| Medium | |
| Wymiary |
98 × 217 cm[1] |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Przed 1867 roku uważano, że autorem obrazu jest Domenico Ghirlandaio[4]. Tematyka zwiastowania była jednym z popularniejszych tematów w renesansie[5]. Obraz został wykonany na zlecenie kościoła San Bartolomeo a Monte Oliveto we Florencji. Miał znaleźć się w zakrystii tego kościoła, rozbudowanego w 1472 roku. Na ten rok datuje się rozpoczęcie prac nad obrazem. Obraz prawdopodobnie ukończono w 1476 roku. Twarz Maryi wzorowano na modelu szkicu głowy pazia autorstwa Leonarda (dawniej przypisywanego Andrei Pollaiolo). W 1867 roku obraz trafił do Galerii Uffizi we Florencji[1].
Przedstawienie
edytujObraz przedstawia scenę spotkania Maryi i Archanioła Gabriela, opartą na Ewangelii św. Łukasza i Protoewangelii Jakuba. Siedząca przy pulpicie Maryja właśnie dowiaduje się, że została wybrana na matkę Syna Bożego[6]. Czyta proroctwo wieszczące nadejście Mesjasza. Otwarta strona Biblii ma przedstawiać tekst w języku hebrajskim, jednak faktycznie go tylko imituje[7].
Środkowy plan określa niewysoki mur. Służy ono jako tło dla gestu pozdrowienia anioła oraz trzymanego w lewej dłoni przez Archanioła lilii, symbolizującej czystość Maryi[6].
W perspektywie obrazu są widoczne błędy. Cyprys z prawej strony wydaje się być na tej samej płaszczyźnie co inne drzewa. W takim przypadku oddalająca się ściana jest nienaturalnie przedłużona. Pulpit znajduje się bliżej niż dłoń Maryi. Prawa ręka Maryi jest wydłużona. Lewa strona obrazu jest bardziej dopracowana. Z tego powodu sądzono, że dwie strony obrazu powstały w różnym okresie[2]. Płachtę narzucono na coś, co może być poręczą siedziska. W wyniku źle umiejscowienia poręczy wydaje się, że Maryja ma trzy kolana. Twarz Maryi jest pozbawiona wyrazu[3].
Według Antoniny Vallentin odstępy pomiędzy obiema postaciami są idealnie zrównoważone, a z obrazu bije cisza[8].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Vezzosi 2019 ↓, s. 153.
- ↑ a b Nicholl 2006 ↓, s. 117.
- ↑ a b Isaacson 2019 ↓, s. 104.
- ↑ Nicholl 2006 ↓, s. 116.
- ↑ Isaacson 2019 ↓, s. 103.
- ↑ a b Zöllner 2005 ↓, s. 15.
- ↑ Nicholl 2006 ↓, s. 118.
- ↑ Vallentin 1959 ↓, s. 62.
Bibliografia
edytuj- Walter Isaacson: Leonardo da Vinci. Kraków: Insignis Media, 2019. ISBN 978-83-66071-41-4.
- Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.
- Antonina Vallentin: Leonardo da Vinci. Warszawa: Książka i Wiedza, 1959.
- Alessandro Vezzosi: Leonardo da Vinci. Malarstwo: nowe spojrzenie. Kielce: Jedność, 2019. ISBN 978-83-8144-143-8.
- Frank Zöllner: Leonardo da Vinci 1452–1519. Warszawa: Taschen, Edipresse Polska S. A., 2005. ISBN 83-89571-85-4.
Linki zewnętrzne
edytuj- O obrazie na stronie Galerii Uffizi. virtualuffizi.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. (ang.)