Zygmunt Stadnicki
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Zygmunt Stadnicki herbu Szreniawa bez Krzyża (zm. 1625) – polski szlachcic, właściciel Rudawki i Żurawicy.
 Szreniawa bez Krzyża | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Anna Ziemięcka |
Był synem słynnego Stanisława Diabła Stadnickiego. Z braćmi, starszym Władysławem i młodszym Stanisławem, przez współczesnych zwani byli Diablętami[potrzebny przypis].
Bracia staczali zacięte boje o podział dóbr, najpierw z matką (zm. 1619), później z siostrą Felicjaną, którą po śmierci matki uwięzili najpierw w Łańcucie, potem w Żurawicy u Zygmunta. Ostatecznie zrzekła się ona na ich rzecz spadku po ojcu[1]. Zygmunt, zamiast odbudową starego zamku w Łańcucie, zajął się budową nowej twierdzy, do kompleksu której zostały włączone niektóre fortyfikacje, stanowiące niegdyś element poprzedniego zamku[2]. Brał udział w strzelaninie w katedrze w Przemyślu w 1621 roku[3]. Został zamordowany w roku 1625[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Janusz Byliński, Polski Słownik Biograficzny tom XLI wyd. 2002 s.432
- ↑ Zamek Łańcut – Przewodnik ilustrowany wyd. Warszawa 2007
- ↑ Widok Dyscyplina w szeregach armii polsko-litewskiej na terenie Małopolski i Rusi Czerwonej w czasie przygotowań do wyprawy chocimskiej w 1621 r. | Czasopismo Prawno [online], amu.edu.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
- ↑ T. Żychliński: Złota księga szlachty polskiej. R. 3. Poznań: 1881, s. 264. [dostęp 2017-07-30].