Zygmuntowskie czasy
Zygmuntowskie czasy: powieść z roku 1572 – powieść historyczno-obyczajowa autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego z 1846 roku.
| Autor | |
|---|---|
| Tematyka |
czasy Zygmunta Augusta |
| Typ utworu |
powieść historyczno-obyczajowa |
| Data powstania |
1845 |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania | |
| Wydawca | |
Po raz pierwszy opublikowana w 4-tomowym wydaniu przez Orgelbranda w Warszawie; nowe, poprawione czterotomowe wydanie wyszło w 1873 r. u Gubrynowicza i Schmidta we Lwowie[1].
Pierwsza znacząca powieść pisarza, której głównym wątkiem fabularnym są dramatyczne losy Stasia Sołomereckiego, prześladowanego przez stryja czyhającego na jego majątek. Na tle przygód bohatera autor ukazał rozmaite środowiska ówczesnej Polski: krakowskich mieszczan, żaków i żebraków, dwory magnackie, a także dwór królewski w Knyszynie. W powieści zawarto krytykę pod adresem możnowładców rywalizujących o wpływ na ciężko chorego króla Zygmunta Augusta[2].
Po wydaniu utworu zwolennicy gloryfikacji dziejów narodowych wytykali autorowi brak apoteozy przeszłości[2]. Mimo dużej popularności w kraju, dotychczas nie odnotowano żadnych przekładów tej powieści na języki obce[1].
Utwór był kilkakrotnie przerabiany, głównie na użytek młodzieży, m.in. przez Artura Oppmana jako Przygody żaka[2], i osobno publikowany (1899, 1900, 1905, 1913)[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Józef Ignacy Kraszewski: Zygmuntowskie czasy. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1975