Łukta (struga)
Łukta – struga, prawobrzeżny dopływ rzeki Marąga[2] o długości 11,98 km[3] i powierzchni zlewni 43,1 km². Średni przepływ przy ujściu wynosi 0,36 m³/s.
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Lokalizacja | |
| Struga 3. rzędu | |
| Długość | 11,98 km |
| Powierzchnia zlewni |
43,1 km² |
| Ujście | |
| Recypient | Marąg |
| Miejsce |
na południe od Chudego Dworu |
| Wysokość |
ok. 82 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie gminy Łukta  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ostródzkiego  | |
Wypływa na wysokości 100 m n.p.m. koło miejscowości Plichta, przepływa przez miejscowość Łukta, uchodzi do rzeki Morąg – poniżej jeziora Marąga. W górnym i środkowym biegu (9 km) jest uregulowana i płynie łagodnymi zakolami przez zmeliorowane łąki ze spadkiem 1,1‰. Poniżej miejscowości Łukta charakter strugi staje się bardzo zmienny, koryto jest urozmaicone, a spadek dochodzi do 2,5‰. Odcinek przyujściowy jest uregulowany.
Łukta przy ujściu do Marąga w 1988 roku prowadziła wody pozaklasowe ze względu na zanieczyszczenia biologiczne. Jej parametry fizyko–chemiczne pozostawały w II klasie czystości.
Przypisy edytuj
- ↑ Łukta na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-02-07].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 152, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Łukta na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-02-07].
Bibliografia edytuj
- Plan rozwoju lokalnego Gminy Łukta. bip.lukta.sprint.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-28)].