Łupek gruzełkowyskała metamorficzna[1] powstająca w strefie kontaktowej intruzji magmowej pod wpływem silnego podgrzania skał otaczających intruzję. Tworzy się w pewnym oddaleniu od kontaktu z intruzją, w temperaturach niższych od tych, w których powstają łupki plamiste[2]. Odznacza się gęstą łupkowatością, zwykle bez zaburzeń tektonicznych (fałdów). Cechą wyróżniającą jest doskonała oddzielność, dzięki której skała dzieli się na cienkie płytki. Zwykle występuje z innymi skałami tworzącymi się w warunkach facji hornfelsowej, reprezentowanymi przede wszystkim przez: hornfelsy, łupki hornfelsowe, a także łupki plamiste. Czasami bywał wykorzystywany jako materiał do pokryć dachowych. Ze względu na zastosowanie niektóre odmiany zaliczane są do łupków dachówkowych

Występowanie edytuj

W Polsce łupki gruzełkowe występują lokalnie w północnej osłonie granitoidów karkonoskich w Górach Izerskich oraz w osłonie granitoidów strzegomskich[3] w okolicach Bartoszówka na Dolnym Śląsku.

Przypisy edytuj

  1. Leksykon-skały metamorficzne
  2. Jerzy Żaba, Ilustrowany słownik skał i minerałów, Katowice: Wyd. Videograf II, 2003, ISBN 83-7183-174-9, OCLC 749479172.
  3. Granit strzegomski. [dostęp 2011-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-26)].

Literatura edytuj

  • Wacław Ryka, Anna Maliszewska, Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1991, ISBN 83-220-0406-0, OCLC 749837370.
  • Andrzej Bolewski, Włodzimierz Parachoniak, Petrografia, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982, ISBN 83-220-0173-8, OCLC 749339255.
  • K. Kozłowski, J. Żaba, F. Fediuk, Petrologia skał metamorficznych, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 1986, ISSN 0239-6432, OCLC 749706205.