Łycznik białawy
Łycznik białawy (Panellus mitis (Pers.) Singer) – gatunek grzybów należący do rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae)[1].
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
łycznik białawy |
| Nazwa systematyczna | |
| Panellus mitis (Pers.) Singer Annls. mycol. 34(4/5): 334 (1936) | |
.JPG)
.JPG)
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Panellus, Mycenaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1796 r. Christian Hendrik Persoon nadając mu nazwę Agaricus mitis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1936 r. Rolf Singer, przenosząc go do rodzaju Panellus[1].
Niektóre synonimy naukowe[2]:
- Agaricus mitis Pers. 1796
- Dendrosarcus mitis (Pers.) Kuntze 1898
- Panus mitis (Pers.) Kühner 1980
- Pleurotus mitis (Pers.) Pers. 1801
- Urospora mitis (Pers.) Fayod 1889
- Urosporellina mitis (Pers.) E. Horak 1968
Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako boczniak łagodny, bedłka łagodna, łycznik łagodny[3].
Morfologia
edytujŚrednica 1–2 cm, kształt muszlowaty, półkulisty lub nerkowaty. Kolor białawy, u starszych okazów przebarwiający się na gliniasto-brązowo lub czerwono-brązowo. Powierzchnia delikatna, na młodych owocnikach filcowata, na starszych gładka. Jest gumowata, lepka i daje się łatwo ściągać[4].
Gęste i zbiegające na trzon. Są białe, na krawędziach posiadają kolorowe, pasemkowate przebarwienia[4].
Długość 2–5 mm, grubość 3–5 mm. Wyrasta bocznie, jest krótki, o trójkątnym przekroju i pełny. Powierzchnia biała, pokryta drobnymi łuskami[4]. Czasami trzonu brak[5].
Cienki, łykowaty, biały. Smak łagodny, zapachu brak[5].
Biały. Zarodniki serdelkowate, amyloidalne, o rozmiarach 3,5–5 × 1–1,5 μm[4].
Występowanie i siedlisko
edytujWystępuje w Ameryce Północnej i Europie[6]. W Europie Środkowej jest dość pospolity.
Rośnie na drewnie drzew iglastych; na martwych drzewach, na wiszących lub leżących na ziemi martwych gałęziach, w stosach chrustu. Jest to grzyb późnojesienny i zimowy, jego owocniki pojawiają się głównie od września do kwietnia, czasami jednak pojawiają się również w lecie[5].
Grzyb niejadalny, saprotrof, czasami pasożyt wywołujący białą zgniliznę drewna[4].
Gatunki podobne
edytujMoże być pomylony z ciżmówką miękką (Crepidotus mollis)[4], która różni się m.in. brakiem trzonu, lub bokówką białą (Pleurocybella porrigens), ta również nie posiada trzonu i jest większa[7].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-09-15] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f Łycznik białawy [online] [dostęp 2013-02-23].
- ↑ a b c Andreas Gminder, Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej, 2008, ISBN 978-83-258-0588-3.
- ↑ Rogers Mushroom [online] [dostęp 2013-02-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
- ↑ Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1.