Wikipedia

Śluza Guzianka I

Śluza Guzianka I – śluza komorowa w Guziance, części Rucianego-Nidy, pomiędzy jeziorami Guzianka Mała i Bełdany. Jej komora została wybudowana w roku 1879. Początkowo była wykonana z drewna, dopiero w 1899 drewno zastąpiono ścianami z cegieł i kamienia[3]. Rocznie śluzuje się przez nią około 20 tysięcy łodzi[4].

Guzianka I
Ilustracja
Śluza Guzianka I
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Miejscowość

Ruciane-Nida

Droga wodna

jez. Guzianka Mała i Bełdany

Lokalizacja

Osiedle Guzianka

Budowa
Lata budowy

1879 (przebudowa w 1899)

Dane techniczne
Długość

44[1] m

Szerokość

7,5[1] m

Różnica poziomów

2[1] m

Wrota

dwuskrzydłowe stalowe

Rodzaj napędu

elektryczny[2]

Obiekty towarzyszące

Śluza Guzianka II

Położenie na mapie Rucianego-Nidy
Mapa konturowa Rucianego-Nidy, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Guzianka I”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Guzianka I”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Guzianka I”
Położenie na mapie powiatu piskiego
Mapa konturowa powiatu piskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Guzianka I”
Położenie na mapie gminy Ruciane-Nida
Mapa konturowa gminy Ruciane-Nida, w centrum znajduje się punkt z opisem „Guzianka I”
Ziemia53°39′43,00″N 21°34′07,00″E/53,661944 21,568611
Multimedia w Wikimedia Commons

Podstawowe dane edytuj

  • wybudowana i uruchomiona: 1879[1]
  • różnica poziomów: ok. 2 m[5]
  • długość: 44 m[5]
  • szerokość wrót: 7,5 m

Opis edytuj

Łączy główną grupę jezior mazurskich (przez jezioro Bełdany) z miastem Ruciane-Nida, z Jeziorem Nidzkim oraz z mniejszymi jeziorami Guzianka Mała i Guzianka Wielka (poziom wody wyższy o około 2 m od większości zbiorników żeglownych w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich). Jest to ważny węzeł komunikacyjny na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich.

Śluza Guzianka II edytuj

Osobny artykuł: Śluza Guzianka II.

W sezonie żeglarskim ruch przez śluzę jest na tyle duży (w 2019 r. prześluzowano 15 tysięcy jednostek, najwięcej ze wszystkich śluz w Polsce), że w 2018 r. podpisano umowę na wybudowanie drugiej komory śluzy i rozpoczęto jej budowę w miejscu dotychczasowego jazu[6]. 29 maja 2020 r. budowa została ukończona[7]. Komora śluzy Guzianka II jest nieco dłuższa od starej komory. Założeniem budowy było, że stara śluza zostanie przeznaczona do śluzowania statków pasażerskich (które są wielkością dostosowane do komory tej śluzy), a nowa będzie śluzowała jachty, które wcześniej musiały ustępować pierwszeństwa statkom pasażerskim[8].

Wypadek edytuj

30 sierpnia 2004 doszło do wypadku spowodowanego przez statek Żeglugi Mazurskiej „Odylia”. Statek płynący z Rucianego-Nidy wpłynął do śluzy i uderzył w dolne wrota[9]. Żaden z 16 pasażerów nie został ranny[9]. Śledztwo wykazało, że nastąpiła awaria biegu wstecznego na jednostce oraz że kapitan miał 0,67 promila alkoholu w wydychanym powietrzu[9]. W wyniku uderzenia wrota wypadły z zawiasów i musiały zostać zdemontowane i wyremontowane w stoczni Żeglugi Mazurskiej. Przez pewien czas jachty były śluzowane za pomocą dźwigu[9].

Etapy śluzowania edytuj

Etapy śluzowania
 
Jachty czekające na sygnał do wpłynięcia do śluzy
 
Jachty wpływają do śluzy od strony Bełdan
 
Zabezpieczanie żaglówek
 
Zamykanie wrót śluzy
 
Jachty przygotowane do napełnienia śluzy
 
Napełnianie śluzy
 
Pobieranie opłaty
 
Różnica poziomu wody
 
Wyrównanie poziomu wody
 
Otwarcie wrót
 
Jachty wypływają
 
Po prawej widoczne kolejne jednostki, przygotowujące się do śluzowania w drugą stronę


Dopływając do śluzy należy zachować ostrożność i dobry obyczaj żeglarski, przepuszczając jednostki wypływające ze śluzy i nie wpływając przed jednostki już czekające na wpłynięcie do śluzy.

W samej śluzie należy zachować spokój. Jacht powinien być cumowany do cum leżących na wewnętrznych ścianach w sposób „na biegowo”, poprzez przytrzymanie lin przez członków załogi. Jachty w środku śluzy nie wymagają cumowania. Wszystkie jednostki wpływające do śluzy powinny robić to bardzo wolno, aby jak najszybciej przejść na bieg jałowy silnika i pozostać na biegu neutralnym do czasu wypłynięcia. Najbezpieczniejszą formą wpływania do śluzy jest „przeciąganie” się po jachtach bez użycia silnika przez co jednostka nie zagraża innym jachtom i sama nie jest narażona na uszkodzenia.

 
Śluzowanie jest chętnie obserwowane przez turystów

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Paweł Wagner, Śluza Guzianka [online], web.archive.org, 17 stycznia 2021 [dostęp 2021-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-17] (pol.).
  2. ↑ Śluza Guzianka.
  3. ↑ Wojciech Kujawski: Krutynia. Szlak wodny. Olsztyn: QMiKa, 2007, s. 342. ISBN 978-83-923903-2-9.
  4. ↑ Mazury.com.pl, Śluza Guzianka [online], Przewodnik Mazurski [dostęp 2017-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-24] (pol.).
  5. ↑ a b Krzysztof Siemieński, Wielkie Jeziora Mazurskie – Od Pisza i Karwicy przez Mikołajki, Ryn, Giżycko do Węgorzewa, Rafał Sarna (red.), wyd. II zaktualizowane, Warszawa: Nautica, 2021, s. 73, ISBN 978-83-66846-03-6 [dostęp 2021-04-15] (pol.).
  6. ↑ Marigo, Budowa śluzy Guzianka 2 na Mazurach – projekt już ruszył! [online] [dostęp 2020-06-02] (pol.).
  7. ↑ PAP, Śluza Guzianka II już wybudowana. Otwarcie dla żeglarzy w czerwcu | PortalMorski.pl [online], www.portalmorski.pl [dostęp 2020-06-02] (pol.).
  8. ↑ Odbiór techniczny śluzy Guzianka II. A kiedy otwarcie? [online], Inżynieria.com [dostęp 2020-06-02] (pol.).
  9. ↑ a b c d Śluza Guzianka – wypadek.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Śluza_Guzianka_I&oldid=72694923”