Święty Grzegorz (obraz Michaela Willmanna)

obraz Michaela Willmanna

Święty Grzegorz – obraz śląskiego malarza barokowego, Michaela Willmanna.

Święty Grzegorz
(nr. inw. VIII-2667)
Ilustracja
Autor

Michael Willmann

Data powstania

1695–1696

Medium

olej na płótnie

Wymiary

210 × 129 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Obraz jest jednym z czterech dzieł tworzących cykl przedstawiający Ojców Kościoła; trzy pozostałe to Święty Hieronim, Święty Ambroży i Święty Augustyn. Jest jednym z dwóch niesygnowanych obrazów z cyklu Ojcowie Kościoła.

Święty Grzegorz był jednym z ojców i doktorów Kościoła, reformatorem liturgicznego śpiewu kościelnego, w 590 wybrany został na papieża. Willmann ukazał go w stroju pontyfikalnym, w kapie z adamaszku, tiarze[1] oraz z papieskim pastorałem w prawej ręce i ze mszałem w lewej. Po lewej stronie w mensie ołtarza stoi krucyfiks. Nad ramieniem artysta, wzorując się na przekazie ze Złotej legendy, ukazał gołębia symbolizującego boskie natchnienie, jakie spływało na Grzegorza podczas tworzenia jego pism. Na jego szatach, twarzy i tiarze odbijają się promienie światła nadając sylwetce wrażenie ruchu[2].

Proweniencja

edytuj

Obraz został namalowany dla klasztoru Cystersów w Lubiążu. Po roku 1810 został przeniesiony do Kunst- und Antikenkabinett der Königlichen Universität zu Breslau, w 1853 do Bildergalerie im Ständehaus we Wrocławiu, a w 1880 do kolekcji Śląskiego Muzeum Sztuk Pięknych. W 1942 roku obraz został przeniesiony do składnicy w Kamieńcu Ząbkowickim, skąd w 1946 roku został przejęty przez Muzeum Narodowe w Warszawie. W 1981 roku obraz został przekazany do Muzeum Narodowego we Wrocławiu[2].

Przypisy

edytuj
  1. Tiara Grzegorza ma kształt tiary z XIV wieku.
  2. a b Houszka 2009 ↓, s. 253.

Bibliografia

edytuj
  • Ewa Houszka (red. nauk.), Marek Pierzchała, Beata Lejman, Piotr Łukaszewicz: Malarstwo śląskie (1520–1800). Wrocław: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2009. ISBN 978-83-86766-74-1.