Goliat płochliwy

gatunek płaza
(Przekierowano z Żaba goliat)

Goliat płochliwy, żaba goliat[4] (Conraua goliath) – płaz bezogonowy z rodziny Conrauidae, żyjący w północno-zachodnim Kamerunie i w Parku Narodowym Monte Alén w Gwinei Równikowej[5], w rzekach o szybkim prądzie, często w pobliżu bystrzyn i wodospadów.

Goliat płochliwy
Conraua goliath[1]
(Boulenger, 1906)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

Conrauidae

Rodzaj

Conraua

Gatunek

goliat płochliwy

Synonimy
  • Rana goliath Boulenger, 1906[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Prowadzi wodny tryb życia, jest aktywny w nocy. Jest bardzo płochliwy i ostrożny. Żywi się dużymi bezkręgowcami, ponadto rybami, innymi płazami bezogonowymi, drobnymi ptakami i ssakami. Gatunek zagrożony wytępieniem ze względu na smaczne mięso. Objęty międzynarodową ochroną.

Morfologia edytuj

Goliaty płochliwe są największymi żyjącymi płazami bezogonowymi na Ziemi. Samce osiągają 26-30 cm długości ciała[6] oraz masę ponad 3 kg[7]. Samice są mniejsze – ich długość ciała wynosi 18–22 cm[6]. Przy maksymalnym rozciągnięciu ciała osiągają długość nawet 90 cm[4].

Poszczególne osobniki różnią się od siebie ubarwieniem. Najczęściej przyjmują barwę oliwkowobrązową, brunatną lub czarną. Podbrzusze goliatów jest w kolorze żółtawopomarańczowym. Szorstka, wilgotna skóra umożliwia wymianę gazową[5].

Rozmnażanie i młode edytuj

Goliaty tworzą trzy rodzaje sadzawek na miejsce złożenia skrzeku przez samicę. Pierwszy rodzaj tworzony jest przez wykopywanie z płytkich sadzawek warstwy butwiejących liści oraz żwiru i spychaniu ich na brzeg. W ten sposób płazy tworzą niewielką tamę ochraniającą młode. Konstrukcja drugiego typu sadzawki polega na oczyszczaniu przez goliaty z liści i martwej materii organicznej bajorek występujących naturalnie w zagłębieniach rzek. Przy budowie trzeciego rodzaju sadzawek goliaty przesuwają ku brzegom kamienie, dzięki czemu uzyskują okrągłe zagłębienia w mule rzecznym. Trzeci typ sadzawek najskuteczniej zapobiega wypływaniu skrzeku oraz zalewaniu podczas większych opadów. Prawdopodobnie budową sadzawek zajmują się samce, natomiast ochroną samice[8].

Badacze z Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie wiążą ewolucję gigantyzmu u goliata płochliwego z wysiłkiem wkładanym przezeń w przesuwanie kamieni i budowanie sadzawek[9].

Goliaty płochliwe żyjące w naturalnym środowisku osiągają wiek do 15 lat[8].

Przypisy edytuj

  1. Conraua goliath, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. G.A. Boulenger. Descriptions of new batrachians discovered by Mr. G.L. Bates in South Cameroon. „Annals and Magazine of Natural History”. Seventh Series. 17, s. 317, 1906. (ang.). 
  3. IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Conraua goliath, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2015-4 [dostęp 2016-02-08] (ang.).
  4. a b Goliat płochliwy. Big Animals. [dostęp 2019-08-11]. (pol.).
  5. a b Darrel Frost and The American Museum of Natural History: Conraua goliath (Boulenger, 1906). Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference. [dostęp 2014-02-26]. (ang.).
  6. a b E. Keller, prof. dr J. H. Reichholf, G. Steinbach, i inni: Leksykon Zwierząt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 73. ISBN 83-7311-873-X.
  7. Conraua goliath. AmphibiaWeb. [dostęp 2019-08-12]. (ang.).
  8. a b The Goliath Frog (Conraua goliath, Boulenger, 1906). African Union - Interafrican Bureau for Animal Resources. [dostęp 2019-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-12)]. (ang.).
  9. World's largest frogs build their own ponds for their young. Phys.org. [dostęp 2019-08-11]. (ang.).