Żdany

wieś na Białorusi

Żdany (biał. Жданы; ros. Жданы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie postawskim, w sielsowiecie Wołki.

Żdany
Жданы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

postawski

Sielsowiet

Wołki

Populacja (2009)
• liczba ludności


1[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Żdany”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Żdany”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Żdany”
Ziemia55°03′57″N 27°20′33″E/55,065833 27,342500

Historia edytuj

W czasach zaborów w gminie Norzyca, w powiecie wilejskim w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Norzyca.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 56 osób, 53 było wyznania rzymskokatolickiego a 3 prawosławnego. Jednocześnie 47 mieszkańców zadeklarowało polską a 9 białoruską przynależność narodową. Było tu 11 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 10 domach zamieszkiwało 51 osób[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Duniłowiczach i prawosławnej w Norzycy. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Duniłowiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Łasicy[5].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

Uwagi edytuj

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy edytuj

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Żdany, wieś, powiat wilejski, gmina Norzyca, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 750.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 30.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 42.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 2028.

Linki zewnętrzne edytuj