(130) Elektra
(130) Elektra – duża planetoida z pasa głównego.
![]() | |
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
17 lutego 1873 |
Numer kolejny |
130 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka |
3,1289 au |
Mimośród |
0,2080 |
Peryhelium |
2,4781 au |
Aphelium |
3,7797 au |
Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 196 dni 14 godzin |
Średnia prędkość |
16,67 km/s |
Inklinacja |
22,85° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
182,25 km |
Masa |
(6,6±0,4)×1018[1] kg |
Średnia gęstość |
1,3 ± 0,3[1] g/cm3 |
Okres obrotu |
5,225 h |
Albedo |
0,0755 |
Jasność absolutna |
7,12m |
Typ spektralny | |
Średnia temperatura powierzchni |
śred. ~157K |
Satelity naturalne |
3 – S/2003 (130) 1, |
Odkrycie
edytujPlanetoida została odkryta przez Christiana Petersa 17 lutego 1873 w Clinton w stanie Nowy Jork. Nazwana planetoidy pochodzi od Elektry, postaci z mitologii greckiej znanej z tragedii Sofoklesa.
Orbita
edytujOrbita (130) Elektry jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 22,85°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 5 lat i 197 dni, krążąc w średniej odległości 3,13 au od Słońca. Średnia prędkość orbitalna tej planetoidy to ok. 16,67 km/s.
Właściwości fizyczne
edytujElektra ma średnicę ok. 182 km. Jej albedo wynosi 0,08, a jasność absolutna to 7,12m. Planetoida ta zalicza się do planetoid typu G. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 157 K.
Księżyce planetoidy
edytujW roku 2003 teleskop Keck II wykrył obecność małego księżyca Elektry o średnicy około 7 km, orbitującego w odległości ok. 1170 km od tej planetoidy. Na razie nosi on tymczasowe oznaczenie S/2003 (130) 1.
W 2014 roku za pomocą teleskopu VLT odkryto drugi, nieco mniejszy księżyc. Orbituje on w odległości około 460 km od planetoidy. Otrzymał tymczasowe oznaczenie S/2014 (130) 1[1].
W 2021 roku, stosując algorytm redukcji światła halo od głównej planetoidy, odkryto trzeci księżyc Elektry, oddalony od niej o 344 km (okres obiegu 16,3 godziny). Otrzymał on oznaczenie S/2014 (130) 2[2].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d Wm. Robert Johnston: Dane szczegółowe planetoidy i jej księżyców. [w:] Johnston’s Archive [on-line]. 2015-03-28. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
- ↑ Marcin Powęska: Pierwsza taka detekcja w historii. Odkryto układ poczwórny planetoid. GeekWeek INTERIA, 2022-02-19. [dostęp 2022-02-19].
Bibliografia
edytuj- (130) Elektra w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (130) Elektra w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
edytuj- Diagram orbity (130) Elektra w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Wm. Robert Johnston: Dane szczegółowe planetoidy i jej księżyców. [w:] Johnston’s Archive [on-line]. 2015-03-28. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).