(334) Chicago

planetoida

(334) Chicago planetoida należąca do zewnętrznej części głównego pasa planetoid.

(334) Chicago
ilustracja
Odkrywca

Max Wolf

Data odkrycia

23 sierpnia 1892

Numer kolejny

334

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Zewnętrzna część
pasa głównego

Półoś wielka

3,8873 au

Mimośród

0,0246

Peryhelium

3,7913 au

Aphelium

3,9834 au

Okres obiegu
wokół Słońca

7 lat 240 dni 22 godziny

Średnia prędkość

15,09 km/s

Inklinacja

4,64°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

158,55 km

Okres obrotu

(7 h 21 min) h

Albedo

0,06

Jasność absolutna

7,64m

Typ spektralny

Typ C

Odkrycie i nazwa

edytuj

Asteroida (334) Chicago została odkryta w 23 sierpnia 1892 w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl, w Heidelbergu przez Maxa Wolfa. Nazwa nawiązuje do miasta Chicago w Stanach Zjednoczonych, a nadanie jej zrywało ze zwyczajem nazywania planetoid wyłącznie imionami żeńskimi. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (334) 1892 L.

Orbita

edytuj

Orbita planetoidy (334) Chicago jest nachylona pod kątem 4,64˚ do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,024. Ciało to krąży w średniej odległości 3,887 j.a. wokół Słońca. Peryhelium orbity znajduje się 3,791 j.a., a aphelium 3,983 j.a. od Słońca. Na jeden obieg Słońca asteroida ta potrzebuje 7 lat i 241 dni.

Właściwości fizyczne

edytuj

Jest to ciało, którego średnica wynosi 158 km, ma najprawdopodobniej nieregularny kształt. Absolutna wielkość gwiazdowa Chicago wynosi 7,64m. Albedo tego obiektu jest małe – 0,062, zatem jest to asteroida odbijająca mało światła słonecznego, co jest zapewne związane ze składem chemicznym jej powierzchni. Stwierdzono tam występowanie prostych związków węglowych.

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj