Wikipedia

11 Eskadra Liniowa

11 eskadra liniowa – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

11 Eskadra Liniowa
11 Eskadra Lotnicza
Ilustracja
Godło eskadry[1]
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1925

Rozformowanie

marzec 1939

Tradycje
Rodowód

16 eskadra wywiadowcza

Kontynuacja

215 dywizjon bombowy

Dowódcy
Pierwszy

kpt. pil. Ludwik Idzikowski

Ostatni

kpt. pil. Józef Rawicz-Szabuniewicz

Organizacja
Dyslokacja

lotnisko Okęcie

Rodzaj wojsk

lotnictwo

Podległość

I dywizjon liniowy

Wizyta księcia Mikołaja. Na pierwszym planie samoloty 11 eskadry

Formowanie i zmiany organizacyjne edytuj

Podczas reorganizacji lotnictwa wojskowego w 1925 roku 16 eskadrę wywiadowczą przemianowano na 11 eskadrę lotniczą. Eskadra pozostała w strukturach 1 pułku lotniczego i stacjonowała na lotnisku Okęcie[2].

Wiosną 1926 rozpoczęto przezbrajanie eskadry z samolotów Breguet XIV na Breguet XIX[2]. W 1929 przemianowano jednostkę na 11 eskadrę liniową, zwiększając równocześnie etat do 10 samolotów[3].

Rozkazem nr 185/35 z 17 sierpnia 1935 wprowadzono w 1 pułku lotniczym numery taktyczne samolotów. 11 eskadrze przydzielono numerację od 02 do 11. Nr 01 miał samolot dowódcy I dywizjonu liniowego[4].

Pod koniec września 1935 rozpoczęto wymianę samolotów Breguet na PZL-23 „Karaś”[5].

Rozkazem dziennym nr 101/37 z 5 maja 1937, dowódca 1 pułku lotniczego zatwierdził nowe godło 11 eskadry liniowej. Była to modyfikacja godła 16 eskadry wywiadowczej – równoboczny jasnoniebieski trójkąt ze srebrną obwódką. Tym samym rozkazem unieważniono dotychczasowe godło 11 eskadry - biały ukośny krzyż z trójkątnym zakończeniem ramion na czerwonym tle[5].

W wyniku reorganizacji lotnictwa w marcu 1939, 11 eskadra liniowa została rozwiązana. Personel latający i naziemny przeniesiony został do formującego się 215 dywizjonu bombowego[6].

Schemat zmian organizacyjnych eskadry
Nazwy jednostki i daty sformowania, przeformowań i rozformowania
1919 39 eskadra Breguetów III 1920 16 eskadra wywiadowcza 1925 11 eskadra lotnicza 11 eskadra liniowa III 1939

Żołnierze eskadry edytuj

Dowódcy eskadry[6]
Stopień Imię i nazwisko Okres pełnienia służby
kpt. pil. Ludwik Idzikowski VIII 1925 – 1 XI 1926[2]
kpt. pil. Stanisław Szczekowski-Wilk 1 XI 1926 – 25 X 1927[7]
por. pil. Juliusz Dziewulski 25 X 1927 – 1 I 1928[3]
kpt. pil. Julian Dąbrowski 1 I 1928 – 25 V 1928[3]
por. pil. Juliusz Dziewulski 25 V 1928[3]
kpt. pil. Stanisław Szczekowski-Wilk 1928[3]
por. pil. Bolesław Nieznański cz.p.o. 29 VIII – 3 IX 1929[3]
kpt. obs. Modest Rastawiecki 20 IX 1929[3] – 23 XII 1929
por. obs. Stanisław Borowy w.z.[8]
kpt. pil. Włodzimierz Gubariew 14 V 1930 – 9 XII 1931[8]
kpt. pil. Witold Rutkowski 9 XII 1931 – 23 III 1933[8]
kpt. pil. Marian Zabłocki 23 III 1933 – 30 IX 1933[8]
kpt. pil. Jan Kazimierz Lasocki 1 X 1933 – 22 XI 1934[9]
kpt. pil. Kazimierz Kielich 22 XI 1934 – 12 XI 1935[4]
kpt. pil. Ludwik Szul 12 XI 1935 – I 1937[10]
kpt. pil. Franciszek Dudzik I 1937 – XII 1938[5]
kpt. pil. Józef Rawicz-Szabuniewicz XII 1938 – III 1939[6]

Wypadki lotnicze edytuj

  • 25 maja1928 podczas przelotu urwało się skrzydło w samolocie Potez XV, którym lecieli kpt. pil. Julian Dąbrowski i szer. mech. Karol Mieszkowski. Obaj zginęli[3].
  • 23 października 1930 zginął por. pil. Jerzy Karnicki, który po kursie pilotażu odbywał lot ćwiczebny samolotem Breguet XIX[8].
  • 30 XI 1933 podczas lotu samolotem Breguet XIX zginął st. szer. pil. Miron Widzicki, ponieważ siedząc w kabinie obserwatora otworzył się jego spadochron i zablokowane zostały stery. Pilot st. szer. Bernard Górecki wyskoczył na spadochronie[9].
  • 10 IX 1936 lecąc samolotem Breguet XIX podczas wykonywania lotu służbowego zginęli kpr. pil. Julian Wolski i ppor. obs. Michał Dudzik. Powodem wypadku było zaczepienie samolotu o linę balonu obserwacyjnego[11].

Samoloty eskadry edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Kowalski 1981 ↓, s. 117 i 128.
  2. ↑ a b c Pawlak 1989 ↓, s. 115.
  3. ↑ a b c d e f g h Pawlak 1989 ↓, s. 116.
  4. ↑ a b Pawlak 1989 ↓, s. 119.
  5. ↑ a b c Pawlak 1989 ↓, s. 120.
  6. ↑ a b c Pawlak 1989 ↓, s. 121.
  7. ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 115 – 116.
  8. ↑ a b c d e Pawlak 1989 ↓, s. 117.
  9. ↑ a b Pawlak 1989 ↓, s. 118.
  10. ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 119 – 120.
  11. ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 119-120.

Bibliografia edytuj

  • Tomasz Kowalski: Godło i barwa w lotnictwie polskim 1918–1939. Toruń: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 978-83-206-0149-7.
  • Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=11_Eskadra_Liniowa&oldid=72645791”