61 Eskadra Liniowa
61 eskadra liniowa – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
 Znak malowany na samolotach eskadry | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt. pil. Tadeusz Jarina |
| Ostatni |
kpt. pil. Stefan Massalski |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Historia
edytujNa podstawie rozkazu nr 7 dowódcy 6 pułku lotniczego z 10 lipca 1925 roku został sformowany II dywizjon lotniczy, w skład którego weszła 63 eskadra lotnicza. 15 czerwca 1926 roku pododdział został przemianowany na 61 eskadrę lotniczą[1].
W sierpniu 1928 roku huragan zniszczył dziesięć samolotów Potez XV i dwa samoloty Hanriot H.19[2].
W 1929 roku pododdział został przemianowany na 61 eskadrę liniową. W 1930 roku eskadra została przezbrojona w samoloty Potez XXV, a w 1938 roku w samoloty PZL.23 Karaś. W marcu 1939 roku eskadra została rozwiązana, a jej personel zasilił częściowo eskadry II/6 dywizjonu oraz eskadry towarzyszące 6 pułku lotniczego.
Żołnierze eskadry
edytuj| Stopień, imię i nazwisko | Okres pełnienia służby |
|---|---|
| kpt. pil. Tadeusz Jarina | od 24 X 1925 |
| kpt. pil. Jerzy Rokossowski | od 16 XII 1926 |
| wz. por. pil. Alojzy Błażyński | 1926 – 1930 |
| wz. por. pil. Stefan Skulski | 1926 – 1930 |
| kpt. pil. obs. Józef Wojciechowski | od 1930 |
| kpt. obs. Jan Gac | od 1931 |
| kpt. obs. Mieczysław Lisiewicz | od 1932 |
| kpt. obs. Marceli Pustelniak | od 2 VIII 1932[4] |
| kpt. pil. obs. Józef Wojciechowski | od II 1933 |
| kpt. obs. Wacław Wolski | 2 – 6 VIII 1936 |
| kpt. pil. Stefan Massalski | od 19 III 1938 |
| Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
|---|---|
| dowódca | kpt. Stefan Massalski |
| oficer taktyczny | por. Stefan Sznidel |
| oficer techniczny | ppor. Tadeusz Piotr Hajduczek |
| obserwator | por. Józef Zawadzki (Smazych) |
| obserwator | por. Władysław Schöffer |
| obserwator | por. Wacław Budkiewicz |
Wypadki lotnicze
edytujW okresie funkcjonowania eskadry miały miejsce następujące wypadki lotnicze zakończone obrażeniami lub śmiercią pilota[3]:
- W 1927 podczas ćwiczeń na lotnisku w Tarnopolu kpt. pil. Jerzy Rokossowski i por. obs. Ignacy Cugier uszkodzili samolot Potez XV, a sami odnieśli lekkie obrażenia.
- W tym samym roku w Haliczu sierż. pil. Edward Jachtholz i pchor. obs. Pionka rozbili samolot, a sami odnieśli ciężkie obrażenia.
- 17 marca 1928 roku pod Żółkwią wykonując zadania fotografii powietrznej zginęli plut. pil. Stanisław Szydłowski i ppor. obs. Mieczysław Kiernożycki.
- 28 października 1928 podczas zrzucania meldunku, samolot zawadził o drzewo, zginął kpr. pil. Wiktor Brążert, natomiast obserwator ppor. Ludwik Wojnarowicz wskutek odniesionych ran zmarł w szpitalu 11 listopada.
- 22 sierpnia 1933 wyskakując z samolotu, który leciał na niskiej wysokości zginął ppor. obs. Mirosław Zięba. Pilot sierż. Edward Biesiadowski wylądował na lotnisku nie uszkadzając samolotu.
Uwagi
edytuj- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 348–349.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 348.
- ↑ a b Pawlak 1989 ↓, s. 348–352.
- ↑ Pełnił obowiązki dowódcy przez krótki okres
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 786.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
Bibliografia
edytuj- Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.