6 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej

6 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej (6 dappanc) – pododdział artylerii przeciwpancernej ludowego Wojska Polskiego.

6 Dywizjon Artylerii Przeciwpancernej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1962

Organizacja
Numer

JW 2465[1][2]

Dyslokacja

Sulechów[3]
Skwierzyna[2]

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

5 Saska Dywizja Piechoty

76 mm armata wz. 1942 (ZiS-3)

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Dywizjon został sformowany jesienią 1945 roku, w składzie 5 Dywizji Piechoty. Stacjonował w Sulechowie. Jesienią 1950 roku dyon został przeniesiony do Wędrzyna, a w październiku 1951 roku do Kęszycy. W 1955 roku jednostka została dyslokowana do Skwierzyny. W 1957 roku, po rozwiązaniu 5 Saskiej Dywizji Piechoty, dyon został podporządkowany dowódcy 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty. W 1962 roku jednostka została rozformowana.

Struktura organizacyjna

edytuj
  • Dowództwo
  • sztab
  • pluton dowodzenia
  • trzy baterie armat przeciwpancernych
    • dwa plutony ogniowe po 2 działony

Razem według etatu 2/79 w 1948: 164 żołnierzy i 12 armat 76 mm ZiS-3

Przypisy

edytuj
  1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946 roku.
  2. a b Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy.
  3. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.

Bibliografia

edytuj
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wyd. TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
  • 4 Dywizja Piechoty – Zmechanizowana 1808-1994. Zarys dziejów, red. nauk. Grzegorz Nowik, Tadeusz Rawski, Ministerstwo Obrony Narodowej, Departament Stosunków Społecznych, Wydawnictwo „Bellona”, Warszawa 1994, ISBN 83-1108377-0.