7 Dywizjon Samochodowy

7 Dywizjon Samochodowy (7 dsam) – pododdział wojsk samochodowych Wojska Polskiego II RP.

7 Dywizjon Samochodowy
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1933

Tradycje
Święto

11 listopada[1]

Kontynuacja

1 Batalion Pancerny

Organizacja
Dyslokacja

Poznań

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Finał dorocznego święta 7 dsam; pośrodku d-ca dywizjonu ppłk inż. Witold Suszyński[2]
Oficerowie i podoficerowie 7 dywizjonu samochodowego[2]

Historia dywizjonu

edytuj

Pierwsze jednostki samochodowe powstały samorzutnie w pierwszych dniach listopada 1918. W Poznaniu sformowano Obóz Samochodowy. Wykorzystywano sprzęt i materiały pozostawione przez wojska okupacyjne[3].

Dywizjon został sformowany w lipcu 1921 roku, w garnizonie Poznań (Okręg Korpusu Nr VII), na bazie Dowództwa Wojsk Samochodowych Okręgu Generalnego „Poznań” i podległych mu pododdziałów.

W strukturze dyonu występowała między innymi Kolumna Szkolna Samochodów Pancernych. Jesienią 1925 roku kolumna została wyłączona ze składu wojsk samochodowych, podporządkowana dowódcy 15 Pułku Ułanów Poznańskich i przemianowana na 3 Szwadron Samochodów Pancernych.

W 1929 roku jednostka została skadrowana i przemianowana na Kadrę 7 Dywizjonu Samochodowego.

Dzień 11 listopada został ustanowiony świętem dywizjonu, w rocznicę utworzenia w 1919 roku Dowództwa Wojsk Samochodowych Okręgu Generalnego „Poznań”.

W grudniu 1933 roku Kadra 7 dsam została połączona z 1 Pułkiem Pancernym. Na bazie obu jednostek został utworzony 1 Batalion Czołgów i Samochodów Pancernych, który 26 lutego 1935 roku został przeformowany w 1 Batalion Pancerny.

W warsztatach samochodowych dywizjonu na stanowisku kierownika technicznego pracował Mikołaj Aksan[4].

Dowódcy batalionu i komendanci kadry

edytuj
  • ppłk Marek Krzyczkowski (od IX 1921)
  • mjr / ppłk inż. Witold Leon Suszyński (15 III 1923[5] – III 1929 → dyspozycja dowódcy OK VII[6])
  • mjr Władysław Srocki (1929)
  • mjr Henryk Emil Cybulski (od 1929)

Przypisy

edytuj
  1. Dziennik Rozkazów MSWojsk. nr 16 z 19 maja 1927 roku
  2. a b Rudzki, Kulesza i Jeszka 1928 ↓, s. 1209.
  3. Madeyski 1928 ↓, s. 1157.
  4. Wacław Ryżewski. Pro memoria. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 1 (139), s. 425, 1992. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny. .
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 29 czerwca 1923 roku, s. 433.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 88.

Bibliografia

edytuj