90 Pułk Artylerii Haubic
90 Pułk Artylerii Haubic (90 pah) – oddział artylerii ludowego Wojska Polskiego.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Skład |
patrz tekst |
Pułk został sformowany we wrześniu i październiku 1945 roku na terenie Poznańskiego Okręgu Wojskowego z nadwyżek po rozwiązanej 2 Brygadzie Artylerii Haubic. Jednostka została zorganizowana według etatu Nr 4/10 pułku artylerii haubic 122 mm Rezerwy Naczelnego Dowództwa na stopie "P", a następnie dyslokowana do garnizonu Słupsk na terenie Pomorskiego Okręgu Wojskowego.
W lutym 1946 roku pułk został przeformowany w 30 Dywizjon Artylerii Haubic, który w grudniu tego roku otrzymał nazwę wyróżniającą "Berliński".
Struktura organizacyjna według etatu Nr 4/10 edytuj
- Dowództwo pułku
- dwa dywizjony artylerii haubic a. trzy baterie
- bateria sztabowa a. pluton rozpoznawczy, pluton łączności i pluton topograficzny
- szkoła pułkowa
- pluton transportowy
- pluton remontowy
- warsztat techniczny
- warsztat mundurowy
- magazyny
- ambulatorium
Stan etatowy liczył 10 pracowników i 619 żołnierzy, w tym 103 oficerów, 180 podoficerów i 336 szeregowców. Na uzbrojeniu znajdowały się dwadzieścia cztery 122 mm haubice wz. 1938 (M-38).
Bibliografia edytuj
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Jerzy Poksiński, Pomorski Okręg Wojskowy 1945-1949, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 2/3 (104/105), Warszawa 1983