Adam Kogut

polski piłkarz

Adam Władysław Kogut (ur. 4 grudnia 1895 w Krakowie, zm. 16 kwietnia 1940 w Katyniu) – polski piłkarz, reprezentant kraju grający na pozycji napastnika, oraz lewego łącznika. Kapitan Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Adam Władysław Kogut
Ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1895
Kraków

Data i miejsce śmierci

16 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

19141940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Stanowiska

dowódca pociągu naprawczego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Niepodległości Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Adam Władysław Kogut
Ilustracja
Wzrost

163 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1912 RKS Kraków ? (?)
1913 Polonia Kraków ? (?)
1913 Krakus Kraków ? (?)
1914–1918 Cracovia ? (?)
1918–1919 Wisła Kraków ? (?)
1919–1923 Cracovia 32 (37)
1924 Polonia Przemyśl ? (?)
1924–1926 Czarni Radom ? (?)
1927–1928 Polonia Warszawa 11 (6)
1928–1929 Gwiazda Warszawa ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1922  Polska 1 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Życiorys edytuj

Był wychowankiem Robotniczego Klubu Sportowego z Krakowa, następnie trenował w dwóch innych krakowskich klubach: Polonii i Krakusie. W 1914 roku związał się z drużyną Cracovii, zdążył rozegrać zaledwie kilka meczów. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do 5 pułku piechoty Legionów Polskich. W czasie kryzysu przysięgowego odmówił złożenia przysięgi wierności Wilhelmowi II został wcielony do armii austriackiej i odesłany na front włoski, gdy wrócił, trafił do więzienia w Stanisławowie, gdzie internowany był przez władze ukraińskie do czerwca 1918. Po oswobodzeniu został żołnierzem Wojska Polskiego, zmienił też piłkarskie barwy przechodząc do Wisły Kraków brał udział już w pierwszym meczu Wisły po reaktywowaniu się klubu. 22 czerwca 1919 wystąpił w meczu Pogoń Lwów – Wisła. Na początku 1920 jako podporucznik, został odesłany do dyspozycji Dowództwa Okręgu Generalnego Kraków, służył w baonie zapasowym Wojsk Wartowniczych. Ta służba umożliwiała mu podjęcie treningów a nawet regularną grę, ponownie w barwach Cracovii, którą reprezentował do 1923, występując w 73 meczach, w których strzelił 75 bramek. Jego debiut i zarazem jedyny występ w reprezentacji narodowej miał miejsce w dniu 28 maja 1922 roku w Szwecji, gdzie rozegrał w biało-czerwonych barwach całe spotkanie. Nie strzelił w nim gola[1]. W 1923 zdaje maturę, doskonali wiedzę z zakresu broni pancernej, otrzymuje awans na stopień kapitana w 1926. W 1927 zostaje zawodnikiem warszawskiej Polonii, gdzie gra przez dwa sezony. W 1927 zostaje przydzielony do garnizonu modlińskiego. Kończy w 1929 karierę sportową, nie ma żadnych dowodów na to, by był w jakikolwiek sposób związany z piłką w latach 30.[2]

Został odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921, Krzyżem Niepodległości, i Medalem Dziesięciolecia Niepodległości.

Po wybuchu II wojny bierze udział w kampanii wrześniowej jako dowódca pociągu naprawczego broni pancernej. Miejsce i czas, gdy wpadł w ręce sowieckiej armii, nie są znane. Jego nazwisko jest na liście jeńców wojennych Kozielska nr 036/3 z dnia 16 kwietnia 1940 (poz. 8, nr teczki personalnej 2546) na podstawie której został przewieziony do lasku katyńskiego i tam zamordowany. Podczas ekshumacji zbiorowych mogił w Katyniu w 1943 zwłoki zostały zidentyfikowane i zarejestrowane pod numerem 809. 9 listopada 2007 Adam Kogut został pośmiertnie awansowany przez Prezydenta RP do stopnia majora[3].

 
Cracovia, mistrz Polski z 1921 r., Kogut stoi drugi od prawej

Przypisy edytuj

  1. Andrzej Gowarzewski, Marian Grzegorz Nowak, Bożena Lidia Szmel, Cracovia, 100 lat prawdziwej historii. Wydawnictwo GiA, Katowice 2006 (10. część cyklu Kolekcja klubów)
  2. Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
  3. Bogdan Tuszyński "Przerwany bieg. Sportowcy z Kozielska, Ostaszkowa i Starobielska” wyd. 1993 ISBN 83-85195-90-4 s. 79-81